Ocena:
Recenzje książki „William Branham: The Healer” wskazują na mieszankę uznania i krytyki. Wielu czytelników chwali książkę za dobrze zbadaną i wyważoną analizę życia Branhama i jego miejsca w amerykańskim pentekostalizmie, podczas gdy inni krytykują ją za dostrzegalne uprzedzenia i brak obiektywizmu.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, udokumentowana i zapewnia zrównoważone podejście do życia Williama Branhama w kontekście zielonoświątkowców. Jest chwalona za obiektywną analizę, kontekstualizację nauk Branhama i krytyczne badanie jego doktryn. Wielu czytelników uważało, że wypełniła ona lukę w dyskusjach wokół Branhama, oferując wnikliwą krytykę bez nadmiernej negatywności.
Wady:Niektórzy recenzenci twierdzą, że książce brakuje obiektywizmu i jest stronnicza wobec Branhama, twierdząc, że przypisuje mu wyimaginowane motywacje. Krytycy uważają, że autorowi nie udało się odpowiednio zbadać doniesień o cudach Branhama i przedstawia go w negatywnym świetle jako „zagrożenie fanatyzmem”. Istnieją obawy, że książka może niesłusznie zdyskredytować służbę Branhama.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
The Healer-Prophet
To studium służby Williama Marriona Branhama ujawnia wiele na temat metodologii uzdrawiania ewangelistów wybawienia.
Teologia uzdrawiania Branhama podkreśla powszechnie akceptowaną rolę ewangelistów jako pośredników między Bogiem a cierpiącymi. Dynamiczny rozwój zielonoświątkowców w XX wieku jest główną cechą współczesnej sceny religijnej.
Branham jest uznawany za lidera ruchu uzdrawiającego przebudzenia. Chociaż jest mało znany poza ruchem zielonoświątkowym, jego praca wywarła ogromny wpływ na dzisiejszych teleewangelistów i cały zielonoświątkowizm.
