Usprawiedliwienie w drugim wieku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Justification in the Second Century

Zawartość książki:

T. F. Torrance w swojej wpływowej książce The Doctrine of Grace in the Apostolic Fathers (1948) zdegradował zbiór najwcześniejszych niekanonicznych świadków chrześcijaństwa do upadku z łaski. Według Torrance'a, Ojcowie Apostolscy porzucili Pawłowe "usprawiedliwienie przez wiarę" i zamiast tego opowiadali się za różnymi formami "sprawiedliwości uczynkowej".

Biorąc pod uwagę nowe spojrzenie zarówno na Pawła, jak i judaizm pierwszego wieku, Brian Arnold kwestionuje osądy Ojców Apostolskich Torrance'a, oceniając jasność, rozpowszechnienie i znaczenie Pawłowej doktryny usprawiedliwienia sto lat po śmierci Pawła (około 165 roku n.e.). Arnold dokładnie analizuje starożytne pisma Klemensa Rzymskiego, Ignacego z Antiochii i Justyna Męczennika, a także List do Diogneta i Ody Salomona, dostarczając dokładnych odczytów kluczowych tekstów. Arnold dochodzi do wniosku, w przeciwieństwie do Torrance'a, że nauczanie Pawła na temat usprawiedliwienia jest obecne, zrozumiałe i ważne w pismach z drugiego wieku. Arnold sprzeciwia się argumentom, które twierdzą, że Ojcowie Kościoła albo źle zrozumieli Pawła, albo nie byli zainteresowani doktryną. Arnold pokazuje, że chrześcijaństwo w swoich najwcześniejszych praktykach podkreślało cnotliwe życie, które musi nastąpić po chrzcie, jednocześnie twierdząc, że wiara jest jedynym warunkiem wstępnym usprawiedliwienia.

Chociaż literatura chrześcijańska drugiego wieku może nie naśladować języka Pawła w każdym punkcie, Arnold pokazuje, że istota Pawłowej soteriologii - wyzwolenie i nowe życie, które wiara w odkupieńczą śmierć Chrystusa zapewnia poza prawem - pozostaje dominującym tematem chrześcijańskiej refleksji, praktyki i kultu.