Uśmiech u stóp drabiny

Opinie czytelników

Książka „Smile at the Foot of the Ladder” Henry'ego Millera to nowela, która zgłębia głębokie tematy tożsamości, rozpaczy i poszukiwania radości poprzez postać klauna Auguste'a. Czytelnicy doceniają jej piękną prozę i skomplikowaną fabułę, często porównując jej emocjonalną głębię do dzieł filozoficznych. Choć zwięzłość powieści jest doceniana, niektórzy uważają, że ogranicza ona eksplorację złożonych tematów. Ogólnie rzecz biorąc, książka rezonuje z czytelnikami ze względu na swoją mądrość i artystyczną ekspresję.

⬤ Piękny i głęboki tekst, który przekazuje złożone tematy.
⬤ Wciągająca historia z głębokimi filozoficznymi spostrzeżeniami.
⬤ Krótka lektura (mniej niż godzina), dzięki czemu jest przystępna.
⬤ Unikalne spojrzenie na szczęście i tożsamość przez pryzmat klauna.
⬤ Zapadająca w pamięć i prowokująca do myślenia, prowadząca do poczucia radości i refleksji.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że zwięzłość ogranicza głębię eksploracji tematów.
⬤ Surrealistyczny styl może nie wszystkim przypaść do gustu, a niektórzy uznają go za kiczowaty.
⬤ Złożoność i symbolika może być przytłaczająca dla niektórych czytelników.
⬤ Kilka krytycznych opinii sugeruje, że fabuła może wydawać się nieco chaotyczna.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Smile at the Foot of the Ladder

Zawartość książki:

Po raz pierwszy opublikowana w 1959 roku, ta wzruszająca bajka opowiada o Auguste, słynnym klaunie, który potrafił rozśmieszać ludzi, ale starał się przekazać swoim widzom trwałą radość.

Pierwotnie zainspirowana serią rysunków cyrkowych i klaunów autorstwa kubistycznego malarza Femanda Legera, Miller ostatecznie wykorzystał własne dekoracje, aby towarzyszyć tekstowi zamiast nich. "Niewątpliwie", mówi w epilogu wyjaśniającym, "jest to najdziwniejsza historia, jaką do tej pory napisałem.....

Nie, nawet bardziej niż wszystkie historie, które oparłem na faktach i doświadczeniu, ta jest prawdą. Moim celem w pisaniu było mówienie prawdy, tak jak ją znam. Do tej pory wszystkie moje postacie były prawdziwe, wzięte z życia, mojego własnego życia.

Auguste jest wyjątkowy, ponieważ pochodzi z błękitu. Ale czym jest ten błękit, który nas otacza, jeśli nie samą rzeczywistością? Musimy tylko otworzyć nasze oczy i serca, aby stać się jednością z tym, co jest".