Upstream: Wybrane eseje

Opinie czytelników

Zbiór esejów Mary Oliver „Upstream” jest chwalony za liryczne piękno i mądrość, zachęcając czytelników do docenienia świata przyrody i własnego otoczenia. Wielu recenzentów czuje się głęboko poruszonych jej prozą, porównując ją do jej poezji. Niektórzy jednak wyrażają rozczarowanie spójnością zbioru esejów i wyrażają obawy dotyczące jej poglądów na artyzm i zobowiązania społeczne.

Eseje są pięknie napisane, pełne lirycznych opisów i poetyckich spostrzeżeń. Czytelnicy odnajdują inspirację w zdolności Oliver do łączenia natury z osobistą refleksją. Książka oferuje szczerą i autentyczną eksplorację życiowych zawiłości, rezonując z tymi, którzy podziwiają jej poezję. W wielu recenzjach podkreśla się, że zbiór ten jest przemyślanym prezentem i źródłem pocieszenia w stresujących czasach.

Niektórzy recenzenci uważają, że eseje nie są spójne i sprawiają wrażenie przypadkowego zbioru, a nie jednolitego dzieła. Istnieją mieszane uczucia co do formatu eseju w porównaniu z jej poezją, a niektórzy twierdzą, że nie zachowuje on tego samego poziomu prostoty i głębi. Jeden z recenzentów skrytykował jej poglądy na temat oddania artysty swojej pracy, sugerując, że wzmacniają one tradycyjne role płciowe.

(na podstawie 362 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Upstream: Selected Essays

Zawartość książki:

Jedna z dziesięciu najlepszych książek roku magazynu O, The Oprah.

Bestsellerowy zbiór esejów ukochanej poetki New York Timesa, Mary Oliver.

"W moim egzemplarzu Upstream nie ma prawie żadnej strony, która nie byłaby złożona, podkreślona i nabazgrana, tak naładowany jest język Oliver...” --Maureen Corrigan, NPR's Fresh Air.

„Łącząc eseje z poprzednich książek Olivera i innych, ten klejnot kolekcji oferuje fascynującą syntezę myśli poety na temat świata naturalnego, duchowego i artystycznego...” -- The New York Times

„Na początku byłem tak młody i tak obcy dla samego siebie, że prawie nie istniałem. Musiałem wyjść do świata, zobaczyć go, usłyszeć i zareagować na niego, zanim w ogóle dowiedziałem się, kim jestem, kim jestem i kim chcę być.”.

Tak zaczyna się Upstream, zbiór esejów, w których szanowana poetka Mary Oliver zastanawia się nad swoją gotowością, jako małe dziecko i jako dorosła, do zatracenia się w pięknie i tajemnicach zarówno świata przyrody, jak i świata literatury. Podkreślając znaczenie swojego „przyjaciela” z dzieciństwa, Walta Whitmana, dzięki którego twórczości po raz pierwszy zrozumiała, że wiersz jest świątynią, „miejscem, do którego można wejść i w którym można czuć”, i który zachęcił ją do zniknięcia w świecie jej pisania, Oliver medytuje nad siłami, które pozwoliły jej stworzyć sobie życie z pracy i miłości. Jak pisze: „Nie mogłabym być poetką bez świata przyrody. Ktoś inny mógłby. Ale nie ja. Dla mnie drzwi do lasu są drzwiami do świątyni”.

Upstream podąża za Oliver, która kontempluje przyjemność płynącą z pracy artystycznej, swoją bezgraniczną ciekawość otaczającej ją flory i fauny oraz odpowiedzialność, którą odziedziczyła po Shelley, Wordsworth, Emerson, Poe i Frost, wielkich myślicielach i pisarzach z przeszłości, aby żyć w sposób przemyślany, inteligentny i obserwować z pasją. W całym tym zbiorze Oliver pozycjonuje nie tylko siebie, ale także nas, zachęcając nas wszystkich do ciągłego ruchu, zatracenia się w zachwycie nad nieznanym oraz do nadania mocy i czasu kreatywnym i kapryśnym impulsom, które w nas żyją.