Unutterable Horror: Historia fantastyki nadprzyrodzonej, tom 1

Opinie czytelników

Książka „Unutterable Horror” autorstwa S. T. Joshiego jest uznawana za cenne naukowe wprowadzenie do gatunku nadprzyrodzonego, obejmujące szeroki zakres historyczny i prezentujące bogactwo autorów i dzieł. Czytelnicy uważają ją za wnikliwą, choć niektórzy krytykują ją za krótkie omówienie poszczególnych dzieł i niespójności redakcyjne. Odnotowano również błędy typograficzne, które obniżają jej jakość.

⬤ Naukowy, ale wciągający przegląd nadprzyrodzonej fikcji gatunkowej.
⬤ Obejmuje rozległy okres i zawiera zarówno głównych, jak i pomniejszych autorów.
⬤ Dobrze poinformowane krytyczne oceny dzieł, podkreślające istotne elementy.
⬤ Płynny i przystępny styl pisania dla doświadczonych czytelników.

⬤ Pokrycie poszczególnych dzieł jest krótkie, a niektóre z nich otrzymują tylko jedno zdanie.
⬤ Ograniczone zaangażowanie we wtórne źródła krytyczne.
⬤ Obecność błędów typograficznych.
⬤ Krytyka dzieł oparta na subiektywnych standardach prowadząca do niespójności w ocenie.
⬤ Może nie być wciągająca dla przypadkowych czytelników bez wcześniejszej znajomości gatunku.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Unutterable Horror: A History of Supernatural Fiction, Volume 1

Zawartość książki:

S. T.

Joshi jest jednym z wiodących autorytetów w dziedzinie weird fiction, a w tym obszernym nowym opracowaniu przedstawia kompleksową historię i analizę całego zakresu weird fiction od starożytności do dnia dzisiejszego. Pierwszy tom skupia się na weird fiction od Eposu o Gilgameszu (ok. 1700 p.n.e.) do końca XIX wieku.

Joshi skupia się na kluczowych dziełach literatury greckiej i łacińskiej, które wprowadziły wiele długotrwałych motywów do literatury dziwnej. Przechodząc przez Dantego, Szekspira, Marlowe'a i Miltona, Joshi zapewnia zwięzły przegląd kilku różnych nurtów gotyckiej fikcji, począwszy od The Castle of Otranto Horace'a Walpole'a (1764), a kończąc na Melmoth the Wanderer Charlesa Roberta Maturina (1820), ze szczegółowymi dyskusjami na temat Ann Radcliffe, M.G.

Lewis, Mary Shelley i innych. Edgar Allan Poe był przełomem w historii weird fiction, a jego połączenie horroru psychologicznego i nadprzyrodzonego było pionierskie. Po nim nastąpił płodny irlandzki pisarz J.

Sheridan Le Fanu, wielu praktyków angielskiej opowieści o duchach (w tym Henry James i Edith Wharton) oraz cyniczny Ambrose Bierce. Pod koniec XIX wieku Bram Stoker, Robert Louis Stevenson, Oscar Wilde i inni sprawili, że weird fiction stało się gatunkiem łączącym popularność z estetycznym bogactwem.