Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 17 głosach.
The Universal Machine
"Traktowana jako trylogia, Zgoda na niebycie pojedynczą istotą jest monumentalnym osiągnięciem: błyskotliwą interwencją teoretyczną, którą można najlepiej opisać jako potężny argument na rzecz czarności jako kategorii analizy." - Brent Hayes Edwards, autor Epistrophies: Jazz and the Literary Imagination.
W The Universal Machine - tomie zamykającym jego przełomową trylogię Zgoda na niebycie pojedynczą istotą - Fred Moten przedstawia zestaw trzech esejów na temat Emmanuela Levinasa, Hannah Arendt i Frantza Fanona, w których bada kwestie wolności, schwytania i tożsamości. W charakterystycznym dla siebie stylu Moten rozważa tych myślicieli wraz z artystami i muzykami, takimi jak William Kentridge i Curtis Mayfield, jednocześnie badając związek między czarnością a fenomenologią.
Niezależnie od tego, czy używa idei ucieczki Levinasa w niezamierzony sposób, badając anty-czarność Arendt poprzez wirtuozerski falset Mayfielda i język muzyczny Anthony'ego Braxtona, czy też pokazując, w jaki sposób fenomenologia Fanona umożliwia czarne życie społeczne, Moten formułuje czerń jako sposób bycia w świecie, który wymyka się regulacji. W The Universal Machine - i w całej trylogii - teorie Motena dotyczące czarności będą miały trwały i głęboki wpływ.