Ocena:
Książka jest bardzo chwalona za jasny język, dogłębne badania i wciągającą treść na temat kultury ujgurskiej i złożoności ich relacji z Chinami. Polecana jest osobom zainteresowanym nacjonalizmem i tożsamościami etnicznymi.
Zalety:Przejrzyście napisana, dobrze zbadana, pouczająca, zabawna i chwalona za jasność i humor w wyjaśnianiu złożonych kwestii.
Wady:W recenzjach nie wymieniono żadnych wad.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Uyghurs: Strangers in Their Own Land
Przez ponad pół wieku wielu Ujgurów, członków mniejszości muzułmańskiej w północno-zachodnich Chinach, dążyło do uzyskania większej autonomii lub wręcz niepodległości. Jednak chiński rząd konsekwentnie opierał się tym wysiłkom, przeciwdziałając represjom i wyrafinowanej strategii sankcjonowanej przez państwo propagandy podkreślającej harmonię międzyetniczną i chiński nacjonalizm.
Po dziesięcioleciach walki Ujgurzy nadal z pasją dążą do ustanowienia i rozszerzenia swojej władzy w rządzie, a chińscy przywódcy nadal naciskają, odmawiając ustąpienia na jakimkolwiek fizycznym lub politycznym gruncie. Zaczynając od historii Sinkiangu i jego wyjątkowej populacji chińskich muzułmanów, Gardner Bovingdon śledzi pięćdziesiąt lat niezadowolenia Ujgurów, w szczególności rozwój indywidualnych i zbiorowych aktów oporu od 1949 roku, a także rolę różnych organizacji ponadnarodowych w kultywowaniu sprzeciwu. Praca Bovingdona zapewnia świeży wgląd w praktyki budowania narodu i kwestionowania narodu, nie tylko w odniesieniu do Sinciangu, ale także w odniesieniu do innych regionów konfliktu.
Jego praca podkreśla wpływ instytucji międzynarodowych na rosnącą autonomię regionalną i podkreśla rolę reprezentacji w polityce nacjonalistycznej, a także lokalne, regionalne i globalne implikacje "wojny z terroryzmem" dla ruchów antypaństwowych. Podczas gdy zarówno państwo chińskie, jak i zagraniczni analitycy przedstawiali ujgurskich aktywistów jako muzułmańskich terrorystów, umieszczając ich w globalnych sieciach terrorystycznych, Bovingdon argumentuje, że te założenia są błędne, wyznaczając wyraźną granicę między ideologią islamską a ujgurską narodowością.
