Autonomy in Xinjiang: Han Nationalist Imperatives and Uyghur Discontent
Niniejsze opracowanie analizuje źródła konfliktów w Regionie Autonomicznym Sinciang-Ujgur od czasu powstania Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 roku. Uwzględnia ono wpływy międzynarodowe, wojujący islam i trwałe nienawiści etniczne, które niektórzy obserwatorzy uznają za przyczyny niepokojów.
Chociaż czynniki te wpłynęły na politykę w Xinjiang, żaden z nich nie jest głównym źródłem tarć. Badanie dowodzi, że sam system autonomii regionalnej, choć zapowiadany jako rozwiązanie problemów politycznych regionu, zamiast tego wywołał niezadowolenie i przemoc. Zamiast zapewnić Ujgurom znaczną autonomię, Pekin na różne sposoby utrudniał im sprawowanie władzy politycznej.
Analizując szczegółowo zarówno instytucje prawne, jak i politykę prowadzoną w Sinciangu, studium pokazuje, w jaki sposób przyczyniły się one do niezadowolenia Ujgurów, a tym samym do niepokojów. W ostatnich latach chińscy doradcy polityczni sugerowali dalsze ograniczanie zakresu autonomii w Sinkiangu jako sposób na zmniejszenie konfliktu.
Autor argumentuje na podstawie powyższej analizy, że takie posunięcie raczej zwiększyłoby niż zmniejszyło tarcia. Analiza i wnioski powinny zainteresować decydentów i analityków zajmujących się konfliktem w Xinjiang, innymi regionami autonomicznymi w Chinach i reżimami autonomii w innych częściach świata.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)