Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest dobrze oceniana ze względu na unikalne spojrzenie na opiekę duszpasterską, szczególnie w społecznościach afroamerykańskich. Recenzenci doceniają zawarte w niej spostrzeżenia na temat mentoringu i znaczenia relacji w leczeniu chorób osobistych i społecznych. Książka jest opisywana jako wciągająca, wymagająca i dostarczająca rozwiązań w zakresie radzenia sobie z alienacją w zborach, dzięki czemu jest odpowiednia dla wszystkich rodzajów kościołów.
Zalety:⬤ Unikalne spojrzenie na relacje społeczne i opiekę duszpasterską.
⬤ Wnikliwe wykorzystanie historycznych modeli dla kongregacji afroamerykańskich.
⬤ Skupienie się na mentoringu jako kluczowym aspekcie opieki nad duszą.
⬤ Angażujące i wymagające treści, które oferują praktyczne rozwiązania.
⬤ Istotne spostrzeżenia mające zastosowanie do wszystkich kongregacji, nie tylko kościołów afroamerykańskich.
Wady:Niektórzy recenzenci nie wspomnieli o żadnej konkretnej krytyce, co sugeruje, że książka może być powszechnie chwalona lub że krytyka jest minimalna. W recenzjach nie podkreślono żadnych konkretnych wad.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Relational Refugees: Alienation and Reincorporation in African American Churches and Communities
Zawartość książki:
Dzieci naśladują zachowania i uczą się wartości od dorosłych, którzy się nimi opiekują. W przypadku braku relacji lub zdrowych, jasno przekazywanych wartości, dzieci nie radzą sobie.
Można powiedzieć, że są uchodźcami relacyjnymi. Osoby na kierowniczych stanowiskach ministerialnych również potrzebują kogoś, kogo mogą naśladować lub od kogo mogą się uczyć, kogoś w rodzaju mentora. To naśladowanie lub kopiowanie zachowań, pomysłów, postaw, życia, przykładów i posługi innych znaczących osób ma długą spuściznę w społeczności afroamerykańskiej.
Takie naśladownictwo pociąga za sobą wypróbowywanie różnych wymiarów służby, aż do znalezienia własnego, unikalnego podejścia do niej. W kontekście afroamerykańskim rdzeniem mimesis jest wyzwolenie.
Większość modeli wyzwolenia ignoruje lub trywializuje znaczenie opiekuńczych i wspierających relacji w procesie wyzwolenia. Jednak posługa pojawia się w kontekstach, w których coraz częściej brakuje relacji międzypokoleniowych, dalszej rodziny i kościoła. Takie pielęgnujące relacje, w których występuje mentoring i gdzie przekazywane są wartości, są często niszczone, gdy wyniszczające przesłania rasizmu są internalizowane bez przeciwdziałania.
Praktyczne metody posługi, sugeruje Wimberly, muszą uwzględniać sposoby, w jakie te wiadomości są przyswajane, i przeciwdziałać im, zapewniając, że nie ma uchodźców relacyjnych. Studia przypadków Wimberly'ego dotyczą rodziny, której syn umiera na AIDS, przemocy, relacji między czarnoskórymi mężczyznami i kobietami, tożsamości nastolatków w społeczeństwie, starzenia się i rodzicielstwa, uzależnienia od narkotyków oraz konsumpcjonizmu i amerykańskiego snu.
