Ocena:
Książka „Tysiąc i jedno popołudnie w Chicago” to zbiór opowiadań osadzonych w Chicago, napisanych przez Hechta, który był znanym scenarzystą. Jest ceniona za jakość literacką i wgląd w ludzkie warunki. Istnieją jednak skargi dotyczące jakości druku w dużym wydaniu.
Zalety:⬤ Wciągający zbiór opowiadań
⬤ świetne spostrzeżenia na temat ludzkich warunków
⬤ nie wymaga znajomości Chicago do docenienia
⬤ godne uwagi pochodzenie autora dodaje wartości.
Duże wydanie ma zbyt jasny druk, co utrudnia czytanie niektórym czytelnikom z wadami wzroku.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
A Thousand and One Afternoons in Chicago
W 1921 roku Ben Hecht napisał kolumnę dla Chicago Daily News, którą jego redaktor nazwał "dziennikarstwem niezwykłym; dziennikarstwem, które wtargnęło w sferę literatury". Zbiór sześćdziesięciu czterech artykułów Hechta, zilustrowanych uderzającymi rysunkami pióra Hermana Rosse'a, jest ponadczasową karykaturą miejskiego życia Ameryki w epoce jazzu, zaktualizowaną o nowe wprowadzenie do XXI wieku. Od błyszczącego bogactwa Michigan Avenue po najmroczniejsze rozmyślania zbiegłego skazańca, od kapitanów przemysłu po robotników-imigrantów, Hecht uchwycił Chicago lat dwudziestych w całej jego furii, intensywności i absurdzie.
"Kolumny w 1,001 Afternoons in Chicago są niechlujnymi kapsułami czasu wcześniejszego Chicago, epoki, która dawno minęła, ale wciąż jest rozpoznawalna dla wyobraźni czytelników. Michigan Avenue, jezioro Michigan, nazwy ulic, takie jak Dearborn i Adams, LaSalle i Wabansia, miejsca takie jak Art Institute of Chicago - wszystko to jest tutaj, posypane nerwowymi haikusami miejskiego życia Hechta. Nazywa on Chicago "olśniewającym snem, tragedią, fantazją", a jego opowieści uchwyciły jego wspaniałe skrawki, żywe winiety z udziałem biznesmenów, włóczęgów, gliniarzy, towarzyskich i dozorców..... Dzięki Hechtowi Chicago z 1922 roku i Chicago z 2009 roku wpadają na siebie, podają sobie ręce, wymieniają pozdrowienia. Potem, jak na Chicago przystało, idą na drinka i rozmawiają o starych czasach. O nowych też." - Julia Keller, Chicago Tribune.
"Twarda zuchwałość i dowcip, które stały się znakiem rozpoznawczym Hechta jako najsłynniejszego scenarzysty Hollywood, są widoczne w tych winietach. Większość z nich jest komiczna i sardoniczna, a niektóre mają wyciszony, tragiczny lub ponury nastrój..... Najlepsze z nich to ponadczasowe szkice postaci, które zyskały dodatkowe zainteresowanie jako fragmenty historii społecznej." - L. S. Klepp, Voice Literacy. S. Klepp, Voice Literary Supplement.
