Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje unikalne i dobrze zbadane spojrzenie na praktyki nieistniejącego już tybetańskiego zen, oparte na starożytnych manuskryptach odzyskanych z Dunhuang. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za pouczającą i pięknie przetłumaczoną, niektórzy krytykują ją za zbyt suchą lub akademicką.
Zalety:Książka jest chwalona za dokładne badania, jakość tłumaczenia i wnikliwą eksplorację tybetańskich praktyk zen. Czytelnicy cieszą się z przedstawionego kontekstu historycznego i uważają, że nauki mają zastosowanie we współczesnym życiu. Jest uważana za nieocenione źródło zarówno dla entuzjastów zen, jak i naukowców.
Wady:W niektórych recenzjach zauważono, że tekst może być zbyt akademicki lub suchy, przez co może być nużący dla niektórych czytelników. Kilka osób wspomniało o pragnieniu bardziej bezpośrednich instrukcji i większego stosunku tłumaczenia do komentarzy.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Tibetan Zen: Discovering a Lost Tradition
Zawartość książki:
Przełomowe studium zaginionej tradycji tybetańskiego zen, zawierające pierwsze tłumaczenia kluczowych tekstów sprzed tysiąca lat.
Zakazana w Tybecie, zapomniana w Chinach, tybetańska tradycja Zen została niemal całkowicie utracona. Według tybetańskich historii, nauczyciele zen zostali zaproszeni do Tybetu z Chin w VIII wieku, w szczytowym okresie Imperium Tybetańskiego. Kiedy na tybetańskim dworze doszło do nieporozumień doktrynalnych między indyjskimi i chińskimi buddystami, tybetański cesarz zwołał formalną debatę. Gdy debata zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem strony indyjskiej, nauczyciele zen zostali odesłani do Chin, a zen został stopniowo zapomniany w Tybecie. Obraz ten zmienił się na początku XX wieku wraz z odkryciem w Dunhuang (w chińskiej Azji Środkowej) zapieczętowanej jaskini pełnej manuskryptów w różnych językach pochodzących z pierwszego tysiąclecia naszej ery. Tybetańskie manuskrypty, pochodzące z IX i X wieku, są najwcześniejszymi zachowanymi przykładami buddyzmu tybetańskiego. Wśród nich znajduje się około 40 manuskryptów zawierających oryginalne tybetańskie nauki zen.
Książka ta jest tłumaczeniem kluczowych tekstów tybetańskiego zen zachowanych w Dunhuang. Książka podzielona jest na dziesięć części, z których każda zawiera tłumaczenie tekstu zen oświetlającego inny aspekt tradycji, z krótkimi wprowadzeniami omawiającymi rolę rytuału, debaty, linii przekazu i medytacji we wczesnej tradycji zen. Van Schaik nie tylko przedstawia teksty, ale także wyjaśnia, w jaki sposób zostały one osadzone w rzeczywistych praktykach przez tych, którzy ich używali.
