Tybetańska księga umarłych

Opinie czytelników

Recenzje Tybetańskiej Księgi Umarłych podkreślają jej piękno, jakość i znaczenie w duchowości. Czytelnicy doceniają jej ilustracje i ogólne wrażenia z lektury, choć pojawiają się pewne skargi dotyczące fizycznej jakości i braku kompletności.

Pięknie ilustrowana, świetnej jakości twarda kopia, niezbędna do duchowego zrozumienia, dobrze wykonana, a wielu uznało ją za fascynującą lekturę. Pozytywnie oceniono również szybką i bezpieczną dostawę od sprzedawców.

Niektóre książki dotarły z problemami jakościowymi, takimi jak pofalowane strony, zabrudzenia i niekompletne wydania. Kilku czytelników wspomniało o literówkach i wysokiej cenie za nie w pełni wyczerpujący tekst.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Tibetan Book of the Dead

Zawartość książki:

Najbardziej znane dzieło literatury ningma, najstarszej z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego, „Bardo Thodol” lub „Tybetańska Księga Umarłych” jest dziełem tybetańskiego buddyjskiego spirytualizmu po raz pierwszy objawionym przez Karma Lingpa w XIV wieku. „Tybetańska księga umarłych” jest częścią większego zbioru tekstów zwanego »Głęboka Dharma samowyzwolenia poprzez intencję spokojnych i gniewnych«, który, jak się uważa, został skomponowany przez Padmasambhawę w VIII wieku i spisany przez jego ucznia Yeshe Tsogyala.

„Tybetańska księga umarłych”, pomyślana jako dzieło pomagające prowadzić ducha w zaświatach od śmierci do następnego odrodzenia, opisuje doświadczenia, jakie świadomość będzie miała po śmierci. Dzieło zawiera również opisy znaków śmierci i rytuałów, które należy podjąć, aby przygotować się do podróży po śmierci.

Niniejszy tom przedstawia angielskie tłumaczenie Waltera Evansa-Wentza opublikowane po raz pierwszy w 1927 roku, które pomogło spopularyzować dzieło na Zachodzie. Wydanie to zostało wydrukowane na wysokiej jakości papierze bezkwasowym.