Tworzenie solówki jazzowej: Louis Armstrong i harmonia barbershopowa

Opinie czytelników

Książka przedstawia rewolucyjne spojrzenie na początki i rozwój jazzu, skupiając się w szczególności na wpływie śpiewu barbershopowego. Chociaż oferuje cenne spostrzeżenia, niektórzy czytelnicy uważają, że zbyt mocno opiera się na teorii kosztem praktycznego doświadczenia.

⬤ Rewolucyjna ponowna ocena historii jazzu
⬤ wnikliwa dla osób zainteresowanych wczesnym rozwojem jazzu
⬤ zawiera przykłady z nagranych występów Armstronga, z których wiele jest dostępnych online do dalszego słuchania.

⬤ Zbyt teoretyczna z niewystarczającym doświadczeniem praktycznym
⬤ niektóre twierdzenia dotyczące struktury muzycznej mogą nie być prawdziwe w praktyce
⬤ może nie rezonować z czytelnikami poszukującymi bardziej doświadczalnego podejścia.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Creating the Jazz Solo: Louis Armstrong and Barbershop Harmony

Zawartość książki:

Przez całe swoje życie Louis Armstrong próbował wyjaśnić, w jaki sposób śpiewanie z kwartetem barbershopowym na ulicach Nowego Orleanu było podstawą jego muzykalności. Do tej pory nie było dogłębnych badań na temat tego, co miał na myśli mówiąc: "Uważam, że śpiewanie i granie to to samo" lub "Śpiewanie było bardziej w mojej krwi niż trąbka".

" Creating the Jazz Solo: Louis Armstrong and Barbershop Harmony pokazuje, że Armstrong dokładnie rozumiał związek między tym, co śpiewał, a tym, co grał, i że miał na myśli te komentarze, które należy traktować dosłownie: śpiewał przez swój róg. Aby opisać związek między tym, co Armstrong śpiewał i grał, autor Vic Hobson omawia elementy teorii muzyki w stylu dostępnym nawet dla czytelników z niewielkim lub żadnym wykształceniem muzycznym. Jazz jest muzyką często wykonywaną przez ludzi z ograniczonym formalnym wykształceniem muzycznym.

Armstrong nie analizował tego, co grał w kategoriach teoretycznych. Zamiast tego myślał o tym w kategoriach głosów w kwartecie barbershopowym.

Zrozumienie, w jaki sposób Armstrong i inni pionierscy muzycy jazzowi jego pokolenia nauczyli się grać jazz i jak wykorzystali swoje doświadczenie w śpiewaniu w kwartecie, aby rozwinąć jazzowe solo, ma fundamentalne implikacje dla dzisiejszego nauczania historii jazzu i wykonawstwa. Ta asertywna książka stanowi przystępną podstawę dla obecnych muzyków, aby odblokować magię i zrozumieć jazz na sposób Louisa Armstronga.