Tworzenie kontrapunktu jazzowego: Nowy Orlean, harmonia barberska i blues

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Creating Jazz Counterpoint: New Orleans, Barbershop Harmony, and the Blues

Zawartość książki:

Książka Jazzmen (1939) uznała Nowy Orlean za miejsce narodzin jazzu i przedstawiła legendę Buddy'ego Boldena jako "Pierwszego Człowieka Jazzu". Wiele informacji, na których opierała się książka, pochodziło z bardzo kontrowersyjnego źródła: Bunk Johnson.

Twierdził on, że grał z Boldenem i że razem byli pionierami jazzu. Bunk Johnson dokonał wielu nagrań, opowiadając o muzyce ery Boldena i grając ją. Nagrania te zostały potraktowane sceptycznie z powodu wątpliwości co do wiarygodności Johnsona.

Korzystając z ustnych historii, notatek z wywiadów Jazzmen i niepublikowanych materiałów archiwalnych, ta książka potwierdza, że Bunk Johnson grał z Boldenem. To z kolei ma głębokie implikacje dla nagranej spuścizny Johnsona w opisywaniu muzyki wczesnych lat jazzu nowoorleańskiego.

Nowoorleański jazz różnił się od ragtime'u na wiele sposobów. Nowoorleański jazz był muzyką, która była kolektywnie improwizowana i miała nową tonację - tonację bluesa. To, w jaki sposób pierwsi muzycy jazzowi improwizowali razem i jak blues stał się częścią jazzu, do tej pory pozostawało tajemnicą.

Jednym z powodów, dla których jazz nowoorleański rozwinął się tak, jak się rozwinął, jest to, że wszyscy wybitni pionierzy jazzu, w tym Buddy Bolden, Bunk Johnson, Louis Armstrong, Sidney Bechet, Johnny Dodds i Kid Ory, śpiewali w kwartetach barbershopowych (lub barroomowych). Książka ta opisuje zarówno pod względem historycznym, jak i muzycznym, w jaki sposób praktyki śpiewu kwartetowego zostały przekształcone w instrumenty zespołu jazzowego i jak to z kolei zaowocowało kolektywnie improwizowanym jazzem z wpływami bluesa.