Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka obejmuje szeroki przegląd francuskiej marynarki wojennej w długim okresie historycznym, dostarczając interesujących faktów i spostrzeżeń, ale utrudnia ją słaba jakość pisania i brak głębi w niektórych obszarach.
Zalety:Oferuje wiele interesujących faktów na temat francuskich okrętów wojennych i historii marynarki wojennej, które mogą nie być powszechnie znane. Autor zapewnia dostęp do źródeł wtórnych, w tym francuskich tekstów, które nie są łatwo dostępne dla angielskich czytelników. Ogólnie jest dobrze napisana i czytelna.
Wady:Zmaga się z licznymi błędami ortograficznymi i gramatycznymi, co miejscami utrudnia czytanie. Brakuje jej głębi, ponieważ obejmuje 130 lat na mniej niż 200 stronach, co prowadzi do powierzchownego omówienia wielu tematów. W dużej mierze opiera się na źródłach wtórnych bez wielu badań podstawowych.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Three Republics One Navy - A Naval History of France 1870-1999
Zawartość książki:
W latach siedemdziesiątych XIX wieku, w celu uzupełnienia wczesnych silników parowych, francuskie okręty wojenne były nadal ożaglowane. W latach 70. okręty Marine Nationale na morzu obejmowały lotniskowce obsługujące naddźwiękowe odrzutowce i międzykontynentalne balistyczne okręty podwodne napędzane silnikami jądrowymi. W ciągu tych stu lat marynarka odegrała ważną rolę w zdobywaniu azjatyckich i afrykańskich imperiów kolonialnych.
Do 1900 r. odgrywała główną rolę w morskiej "zimnej wojnie" przeciwko Wielkiej Brytanii.
W latach 1904-1920 przygotowanie, w dużej mierze na Morzu Śródziemnym, i udział w paryskiej agendzie I wojny światowej.
Spektakularna modernizacja, niestety niepełna w latach międzywojennych.
Podział, tragiczna autodestrukcja i odrodzenie podczas II wojny światowej.
Ważna rola w dwóch głównych kampaniach dekolonizacyjnych Indochin i Algierii.
Wreszcie, utrzymanie statusu głównego światowego mocarstwa z rolą projekcji siły pod koniec XX wieku, wymagające marynarki wojennej zarówno z erą nuklearną, jak i tradycyjnymi zdolnościami operacyjnymi amfibii. Ogromne koszty z tym związane miały doprowadzić do redukcji i nowych stosunków morskich z Wielką Brytanią pod koniec XX wieku. Tym kolejnym radykalnym zmianom towarzyszyły spory polityczne, zawirowania, a w latach 1940-1942 gwałtowne podziały. Przywódcy polityczni, począwszy od XIX-wiecznych imperialistów, a skończywszy na V Republice, dążyli do tego, by Francja odgrywała wiodącą rolę, a jeśli nie, to by dysponowała wystarczającą potęgą morską, by skutecznie wpływać na sojuszników i sprawy światowe. Wewnętrzne trudności gospodarcze niejednokrotnie prowadziły do nierozsądnej polityki "taniej marynarki" i programów budowy. Poważny rozłam w społeczeństwie francuskim po 1789 r. pojawia się sporadycznie wśród załóg na pokładach statków, w dokach i stoczniach budowlanych, a w latach 1919-1920 dochodzi do otwartych buntów na statkach na morzu. W niniejszej pracy autor starał się spleść te bardzo zróżnicowane wątki w historię marynarki wojennej, której priorytetem narodu była częściej obrona granic lądowych, niedoceniana marynarka wojenna z uzasadnioną dumą z jej osiągnięć słabo rozpoznanych. Studium historii Marynarki Wojennej jest również przydatnym i ważnym wkładem w szersze studia nad francuską historią narodową na przestrzeni trzynastu burzliwych dekad.
