Trzy pierścienie - opowieść o wygnaniu, narracji i losie

Opinie czytelników

A Voice Above the Barbarism autorstwa Daniela Mendelsohna to książka, która bada kontrast między greckim i hebrajskim stylem opowiadania historii, jednocześnie wplatając różne odniesienia literackie i historyczne. Jest uważana za intelektualnie wymagającą, ale satysfakcjonującą, oferującą głęboki wgląd i świeże spojrzenie na literaturę i opowiadanie historii.

Książka jest pięknie skonstruowana, intelektualnie stymulująca i pełna krytycznych spostrzeżeń. Mendelsohn jest chwalony za swoją dogłębną wiedzę, powiązania między kulturami i umiejętność angażowania czytelników. Recenzenci uznali ją zarówno za fascynującą, jak i pouczającą, zauważając, że zmienia ona sposób postrzegania fikcji i filozofii. Wielu z nich zalecało również przeczytanie wcześniejszych prac Mendelsohna dla lepszego kontekstu.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za gęstą i wyczerpującą, zauważając, że może ona stanowić wyzwanie dla osób niezaznajomionych z pojęciami literackimi, takimi jak filologia. Odniesienia do literatury greckiej i hebrajskiej mogą być przytłaczające, co utrudnia lekturę zwykłym czytelnikom. Ponadto, niektórzy uważali, że książka została napisana przede wszystkim dla odbiorców akademickich i nie jest tak przystępna dla ogółu społeczeństwa.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Three Rings - A Tale of Exile, Narrative and Fate

Zawartość książki:

Zdobywca Prix du Meilleur Livre Etranger 2020, najlepszej zagranicznej książki roku we Francji.

„Zdumiewająca” Sebastian Barry

„Arcydzieło” Ayad Akhtar

„Ta mała książka jest refleksyjna, humanitarna i cudownie precyzyjna

Jonathan Lethem

W tej przełamującej schematy książce bestsellerowy autor wspomnień i krytyk Daniel Mendelsohn bada tajemnicze powiązania między przypadkowością życia, które prowadzimy, a artyzmem historii, które opowiadamy.

Łącząc wspomnienia, biografię, historię i krytykę literacką, Three Rings splata ze sobą historie trzech wygnanych pisarzy, którzy zwrócili się do klasyków przeszłości, aby stworzyć własne arcydzieła - dzieła, które zastanawiały się nad naturą samej narracji.

Erich Auerbach, żydowski filolog, który uciekł z hitlerowskich Niemiec i napisał swoje klasyczne studium literatury zachodniej, Mimesis, w Stambule.

Francois Fenelon, XVII-wieczny francuski arcybiskup, którego genialna kontynuacja Odysei, Przygody Telemacha - zawoalowana krytyka Króla Słońce i najlepiej sprzedająca się książka w Europie od stu lat - doprowadziła do jego wygnania.

A także niemiecki powieściopisarz W. G. Sebald, który sam wyemigrował do Anglii, a jego charakterystycznie meandrujące narracje zgłębiają odysejskie tematy wysiedlenia, nostalgii i separacji od domu.

Z tymi opowieściami o wygnaniu i kryzysie artystycznym przeplata się opis zmagań Mendelsohna z napisaniem dwóch własnych książek - rodzinnej sagi o Holokauście i wspomnień o czytaniu Odysei ze starszym ojcem - które są nawiedzone opowieściami o ucisku i tułaczce. Gdy Trzy pierścienie zmierzają do zaskakującego zakończenia, kulminacyjne objawienie dotyczące sposobu, w jaki życie trzech bohaterów było połączone ponad granicami, językami i wiekami, zmusza czytelnika do ponownego rozważenia relacji między narracją a historią, sztuką i życiem.