Trzy magiczne księgi Salomona: Większe i mniejsze klucze oraz Testament Salomona

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona przez wielu czytelników jako wartościowa kompilacja tekstów Salomona, pouczająca i cenna dla osób zainteresowanych literaturą okultystyczną, filozofią i biblijnymi tekstami apokryficznymi. Jednak spotkała się również z krytyką za kwestie jakości i obecność niepokojących treści.

⬤ Informacyjna i kompleksowa kompilacja tekstów Salomona
⬤ świetna dla osób zainteresowanych okultyzmem, filozofią i biblijnymi apokryfami
⬤ łatwa do czytania według niektórych
⬤ dobra organizacja ze spisem treści
⬤ szybka dostawa
⬤ przystępna cena.

⬤ Niewielkie uszkodzenie przy dostawie
⬤ brak odpowiedniego indeksu
⬤ jakość obrazów i ilustracji może być niższa
⬤ niektórzy czytelnicy uznali treść za przytłaczającą lub niepokojącą
⬤ istnieją darmowe alternatywy dostępne online, które mogą być równej lub lepszej jakości.

(na podstawie 235 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Three Magical Books of Solomon: The Greater and Lesser Keys & The Testament of Solomon

Zawartość książki:

Po raz pierwszy trzy wielkie magiczne dzieła króla Salomona zostały zebrane w jednym tomie. Klucze Większe i Mniejsze stanowią praktyczny przewodnik po działaniu jego magii. Testament podaje historyczny opis jego użycia przez samego Salomona.

Klucz Króla Salomona został pierwotnie zbadany i przetłumaczony przez S. L. MacGregora Mathersa ze starożytnych manuskryptów znajdujących się w brytyjskich muzeach. Mathers zawarł w nim Zakon Pentakli Salomona, Starożytny Fragment Klucza Salomona, Qabalistyczną Inwokację Salomona oraz 15 tablic pełnych rycin, pieczęci i wykresów, a także oryginalny tekst zawierający szczegółowe instrukcje dotyczące zaklęć i inwokacji.

Dzieło to jest tradycyjnie podzielone na dwie księgi szczegółowo opisujące Klucz Króla Salomona. Księga pierwsza wyjaśnia działanie zaklęć, klątw, zaklęć i innych magicznych dzieł. Księga druga instruuje praktykującego na temat właściwego stroju, rytuałów oczyszczających i innych środków do osiągnięcia celów Goetii. Pomiędzy tymi dwiema księgami znajduje się lista tabliczek, które zawierają liczne ilustracje i tajne pieczęcie Salomona, w tym Mistyczną Pieczęć Salomona, Pentakle Salomona i Mistyczny Alfabet, które przekazują mechanizmy i wymagania dotyczące przywoływania duchów i demonów.

Mniejszy Klucz Salomona, Clavicula Salomonis Regis lub Lemegeton, to kompilacja materiałów i pism ze starożytnych źródeł, tworząca podręcznik magii lub „grimoire”. Fragmenty tej książki można prześledzić od połowy XVI do XVII wieku, kiedy to badacze okultyzmu, tacy jak Cornelius Agrippa i Johannes Trithemisus, zebrali to, co odkryli podczas swoich badań nad własnymi wielkimi dziełami.

Jako nowoczesny grymuar, Mniejszy Klucz Salomona doczekał się kilku wydań, w których różni autorzy i redaktorzy pozwolili sobie na edycję i tłumaczenie starożytnych pism i materiałów źródłowych. W 1898 roku Arthur Edward Waite opublikował swoją Księgę Czarnej Magii i Paktów, która zawierała duże fragmenty Lemegetonu. Po nim w 1904 roku Mathers i Crowley opublikowali The Goetia: Mniejszy klucz Salomona.

W przedmowie do tego wydania wyjaśniono, że ukończeniem książki kierował „Tajny Wódz” Zakonu Różokrzyżowców. Pierwotnym redaktorem był G.H. Fra. D. D. C. F., który przetłumaczył starożytne teksty z francuskiego, hebrajskiego i łaciny, ale nie był w stanie ukończyć swojej pracy z powodu wojennych ataków Czterech Wielkich Książąt. Crowley został wtedy poproszony o wkroczenie i dokończenie tego, co zaczął poprzedni autor.

Testament Salomona to pseudoepigraficzne dzieło przypisywane królowi Salomonowi Mądremu ze Starego Testamentu. Napisana w narracji pierwszoosobowej księga opowiada o stworzeniu magicznego pierścienia króla Salomona i o tym, jak pierścień Salomona był używany do wiązania i kontrolowania demonów, w tym Belzebuba. W tej księdze króla Salomona opowiedziane są rozmowy między królem a różnymi duchami, a historia pokazuje, jak Salomon wykorzystuje swoją mądrość, aby oprzeć się sztuczkom i podstępom demonów i pozyskać ich pomoc w budowie swojej świątyni.

Rękopisy, z których odkryto to dzieło, pochodzą z XV, XVI i XVII wieku. Wszystkie zostały napisane w języku greckim. To datowanie sprawia, że większość ekspertów uważa, że praca jest średniowieczna. Jednak niektórzy uczeni, w tym D. C. Duling, twierdzą, że jest prawdopodobne, że dzieło pochodzi z V lub VI wieku.