Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Third Hand: Collaboration in Art from Conceptualism to Postmodernism
Samotny artysta to utarty stereotyp w historii sztuki, który jednak wciąż definiuje sposób, w jaki myślimy o tworzeniu sztuki. Jednak od lat 60.
wielu artystów podważyło ten wizerunek, podejmując długoterminową współpracę, która radykalnie zmieniła warunki artystycznej tożsamości. W książce The Third Hand Charles Green przedstawia krytyczną analizę współpracy w międzynarodowej sztuce współczesnej, śledząc jej początki od ewolucji sztuki konceptualnej w latach 60. do takich stylistycznych etykiet jak Earth Art, Systems Art, Body Art i Performance Art.
W tym krytycznym okresie artyści na całym świecie zaczęli testować granice tego, czym może być sztuka, jak można ją tworzyć i kim jest artysta. Współpraca stała się głównym sposobem na przeformułowanie tych pytań.
Green przygląda się trzem różnym rodzajom współpracy: wysoce zbiurokratyzowanym tożsamościom stworzonym przez Josepha Kosutha, Iana Burna, Mela Ramsdena i innych członków Art & Language pod koniec lat 60.; bliskim relacjom opartym na małżeństwie lub partnerstwie na całe życie, praktykowanym przez rodzinę Boyle, Anne i Patricka Poirier, Helen Mayer Harrison i Newtona Harrisona; oraz parom - takim jak Christo i Jeanne-Claude, Gilbert & George czy Marina Abramovic i Ulay - które rozwinęły trzecie tożsamości, niemal całkowicie wymazując indywidualnych artystów. Green twierdzi, że współpraca ta zaowocowała nowymi i czasami ekstremalnymi modelami autorskimi, które nadal wpływają na obecne myślenie o tożsamości artystycznej i oświetlają początki sztuki postmodernistycznej, sugerując przy tym nową genealogię sztuki w XXI wieku.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)