Ocena:

Recenzje książki prezentują mieszane opinie. Niektórzy czytelnicy doceniają ponadczasowe porady biznesowe i duchowe spostrzeżenia, podczas gdy inni uważają treść za przestarzałą i nieistotną w dzisiejszych czasach. Wzywa się do alternatywnych zaleceń dotyczących poprawy finansowej zamiast tej książki.
Zalety:⬤ Zawiera cenne porady biznesowe i duchowe spostrzeżenia
⬤ niektórzy czytelnicy uznali zasady za wciąż aktualne
⬤ uważana za świetną kolekcję duchowych klasyków.
⬤ Niektóre opinie są przestarzałe dla współczesnych czytelników
⬤ konkretne porady uznane za nieakceptowalne dla współczesnych czasów
⬤ niezalecane dla osób poszukujących aktualnych strategii poprawy finansów.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Wisdom of Wallace D. Wattles Trilogy: The Science of Getting Rich, The Science of Being Well & The Science of Being Great (Complete Edition): From
„The Science of Getting Rich” została opublikowana w 1910 roku przez Elizabeth Towne Company. Książka jest nadal w druku.
Była ona główną inspiracją dla bestsellerowej książki Rhondy Byrne i filmu The Secret (2006). W „The Science of Getting Rich” Wattles wyjaśnia, w jaki sposób można pokonać bariery mentalne i jak tworzenie, a nie konkurencja, jest ukrytym kluczem do przyciągania bogactwa. „The Science of Being Well” nie jest traktatem filozoficznym, ale praktycznym przewodnikiem i podręcznikiem dla tych, których głównym celem jest zdrowie.
„The Science of Being Great” jest osobistą książką samopomocy autora. Wprowadza nas w zasadę mocy i pokazuje nam ogromny efekt mocy pozytywnego myślenia.
Wallace Delois Wattles (1860-1911) był amerykańskim pisarzem. Jako pisarz Nowej Myśli pozostaje osobiście nieco niejasny, ale jego pisma były szeroko cytowane i pozostają w druku w ruchach Nowej Myśli i samopomocy. Wattles często podróżował do Chicago, gdzie wygłaszał „niedzielne wykłady” wśród kilku czołowych autorów Nowej Myśli.
Studiował pisma Georga Wilhelma Friedricha Hegla i Ralpha Waldo Emersona i zalecał studiowanie ich książek swoim czytelnikom, którzy chcieli zrozumieć to, co scharakteryzował jako „monistyczną teorię kosmosu”. ".