Trwanie w długiej porażce: jak ewangelizować jak hobbit w epoce rozczarowania

Opinie czytelników

Książka oferuje wnikliwą i przystępną eksplorację katolickiego spojrzenia na historię i ewangelizację, szczególnie w kontekście współczesnych wyzwań kulturowych. Podkreśla znaczenie zrozumienia własnej tożsamości chrzcielnej i roli Kościoła. Chociaż jest dobrze napisana i prowokuje do myślenia, nie jest to łatwa lektura i może stanowić wyzwanie dla niektórych chrześcijan, szczególnie tych o odmiennych poglądach teologicznych.

⬤ Wnikliwa i wpływowa treść.
⬤ Porusza kluczowy temat związany z nowoczesną ewangelizacją w obliczu upadku kultury.
⬤ Przystępna dla szerokiego grona odbiorców pomimo poważnego zaangażowania teologicznego.
⬤ Dobrze napisana i ustrukturyzowana, dzięki czemu złożone idee są zrozumiałe.
⬤ Oferuje unikalną perspektywę, która rezonuje z wieloma, w tym z konwertytami z innych denominacji.

⬤ Nie jest to łatwa lektura; wymaga znacznego zaangażowania i wysiłku.
⬤ Niektórzy mogą odrzucić katolicką teologię sakramentalną autora, utrudniając pełną akceptację argumentów.
⬤ Ci, którym brakuje czasu lub chęci, mogą przegapić głębię całej pracy, pomijając rozdziały.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Abiding the Long Defeat: How to Evangelize Like a Hobbit in a Disenchanted Age

Zawartość książki:

Książka ta wnosi świeży wkład w rozwijający się gatunek literatury popularnej, stawiając czoła późnonowoczesnemu lub postmodernistycznemu upadkowi chrześcijaństwa. Umiejscawia ona szerszy los wiary chrześcijańskiej w eschatologicznym realizmie scharakteryzowanym przez J.R.R.

Tolkiena jako „długa porażka”. Conor Sweeney twierdzi, że horyzont „śmierci Boga” na Zachodzie stanowi bezprecedensową eskalację tej porażki.

Argumentuje, że istnieje tylko jeden skuteczny ewangeliczny opór wobec nihilizmu naszych czasów: proste czyny ofiarowane w wierności i miłości. Przekonany, że będzie to wymagało odnowionego spotkania z najgłębszymi korzeniami wiary chrześcijańskiej, Sweeney konfrontuje współudział chrześcijaństwa w śmierci Boga i kształtuje odważne antidotum z odwiecznej nadziei naszego ciągłego chrzcielnego uczestnictwa w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa.