Obecność sakramentalna po Heideggerze

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za wnikliwe nauczanie i zdolność do ponownego połączenia teologii katolickiej z jej sakramentalnymi korzeniami. Czytelnicy doceniają jej głęboką treść, która zapewnia komfort i jasność, szczególnie w trudnych czasach.

Dogłębne i wnikliwe nauczanie, mocne ugruntowanie w teologii sakramentalnej, wsparcie dla osób znających filozofię i zasady katolickie, pocieszający, wciągający tekst i sprawna obsługa.

Wymaga podstawowego zrozumienia filozofii i nauczania katolickiego; może nie być odpowiednia dla czytelników bez takiego przygotowania.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sacramental Presence after Heidegger

Zawartość książki:

Teologia po Heideggerze musi wziąć pod uwagę historię i język jako elementy konstytutywne w dążeniu do znaczenia. Dość często skłania to do pośpiesznej ucieczki od metafizyki do przyjęcia nieobecności w centrum chrześcijańskiej narracyjności.

W tej książce Conor Sweeney bada "postmodernistyczną" krytykę obecności w kontekście teologii sakramentalnej, angażując myśl Louisa-Marie Chauveta i Lievena Boeve'a. Chauvet jest wpływowym postmodernistycznym teologiem, którego krytyka postrzeganej onto-teologicznej konstytucji obecności w tradycyjnej teologii sakramentalnej wywołała wielkie fale, podczas gdy Boeve jest częścią nowszego pokolenia teologów, którzy jeszcze pełniej przyjmują postmodernistyczne konsekwencje dla teologii. Sweeney rozważa stopień, w jakim postmodernizm a la Heidegger narusza hermeneutykę sakramentalności, pytając, czy wymaga to od nas rezygnacji z poszukiwania obecności, która z definicji nas przekracza.

Przeciwstawiając się zarówno fetyszyzacji obecności, jak i nieobecności, Sweeney argumentuje, że metafizyka ma właściwie sakramentalną podstawę i że tylko poprzez tę rzeczywistość można przekroczyć dialektykę obecności i nieobecności.

Argumentuje za pełnym, ale niespokojnym znaczeniem uśmiechu matki jako paradygmatu prawdziwej sakramentalnej obecności. ""Conor Sweeney jest mile widzianym nowym głosem w rosnącym chórze teologów powracających do metafizyki.

Ostrożnie krytykując postmodernistyczne Heideggerowskie podejście do sakramentalnej obecności, zaprasza nas do rozpoznania transcendentnej miłości sakramentów w uśmiechu matki. Dzięki temu sugestywnemu wykorzystaniu Hansa Ursa von Balthasara, Sweeney stawia nas na właściwej drodze: podejściu do sakramentalności, które wykracza poza płaskie horyzonty języka i czasu." - Hans Boersma, J. I.

Packer Professor of Theology, Regent College, Vancouver, BC, Kanada ""Ta praca będzie niezwykle cenna dla tych, którzy uczą teologii sakramentalnej w odniesieniu do trynitarnego chrystocentryzmu osadzonego w nauczaniu magisterialnym ery posoborowej. Sweeney krytykuje zarówno barokową pokusę scholastyczną (oferując światu metafizykę pozbawioną spotkania z Chrystusem), jak i pokusę postmodernistyczną (dochodząc do wniosku, że nie możemy powiedzieć nic pewnego o niczym). Zamiast tego sugeruje, abyśmy na nowo wyobrazili sobie obecność sakramentalną zgodnie z perspektywą tajemnicy zaślubin ".

--Conor Sweeney jest wykładowcą w Instytucie Jana Pawła II ds. Małżeństwa i Rodziny w Melbourne w Australii.