Trauma klimatyczna: Przewidywanie przyszłości w dystopijnym filmie i fikcji

Opinie czytelników

Recenzentka uważa książkę Kaplan za cenny dodatek do dyskursu na temat zmian klimatu, zwłaszcza dzięki feministycznemu spojrzeniu na dystopijne narracje. Chociaż nie jest to książka z najwyższej półki, zawiera ona mocne spostrzeżenia, które prowokują do myślenia.

Feministyczne odczytania dystopijnych dzieł Kaplan, wnikliwe opisy osobistych doświadczeń po huraganie Sandy, koncepcja „stresu przedtraumatycznego” i przemyślane rozróżnienia między melancholią a żałobą w odniesieniu do zmian klimatu.

Nie jest uważana za najlepszy wkład w porównaniu z inną literaturą na temat zmian klimatu.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Climate Trauma: Foreseeing the Future in Dystopian Film and Fiction

Zawartość książki:

Każdy miesiąc przynosi nowe odkrycia naukowe, które pokazują, w jaki sposób działalność człowieka, od wydobycia zasobów po emisję dwutlenku węgla, powoduje bezprecedensowe, być może nieodwracalne szkody dla naszego świata. Kiedy słyszymy te raporty dotyczące zmian klimatu i ich prognozy dotyczące przyszłości Ziemi, wielu z nas odczuwa obrzydliwe poczucie d j vu, tak jakbyśmy już widzieli smutny wynik tej historii.

Czerpiąc z najnowszych badań, które analizują zmiany klimatu jako formę "powolnej przemocy", którą ludzie wyrządzają środowisku, Climate Trauma teoretyzuje, że takiej przemocy towarzyszy jej własny stan psychiczny, co autor określa jako "zespół stresu pourazowego". Analizując różne filmy, które wyobrażają sobie dystopijną przyszłość, znana badaczka mediów E. Ann Kaplan rozważa, w jaki sposób rosnąca wszechobecność tych dzieł zaostrzyła nasze poczucie zbliżającego się strachu. Kaplan bada również, w jaki sposób filmy te mogą pomóc nam w produktywnym radzeniu sobie z naszymi lękami, dając nam pozornie prorocze spojrzenie na przerażające przyszłe ja, którego wciąż możemy uniknąć.

Analizując dystopijne klasyki, takie jak Soylent Green, obok nowszych przykładów, takich jak The Book of Eli, Climate Trauma rozszerza również granice gatunku, obejmując takie filmy jak Blindness, The Happening, Take Shelter i szereg filmów dokumentalnych na temat zmian klimatu. Te eklektyczne teksty pozwalają Kaplanowi nakreślić typowe martwe punkty gatunku, który rzadko przedstawia katastrofę klimatyczną z punktu widzenia kobiet lub mniejszości. Zręcznie syntetyzując najnowsze badania w dziedzinie studiów medialnych, teorii psychoanalitycznej i nauk o środowisku, Climate Trauma dostarcza nam narzędzi, których potrzebujemy, aby wydobyć coś pożytecznego z naszych koszmarów o katastrofalnej przyszłości.