Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Tragedy of Reason: Toward a Platonic Conception of Logos
Klasyczna koncepcja rozumu (lub logosu) była wielokrotnie atakowana w epoce nowożytnej. Jej wrogowie sięgają od Kartezjusza, który narzeka, że logos nie jest wystarczająco użyteczny lub precyzyjny, do Derridy, który ma nadzieję wyzwolić zachodnią myśl z niewoli "logocentryzmu".
Przynajmniej od czasów Nietzschego Platon był potępiany jako główny architekt klasycznej koncepcji logosu. Oskarża się go o przecenianie rozumu, a tym samym dewaluowanie innych, bardziej ludzkich aspektów życia. Jak zostało to pierwotnie sformułowane w Narodzinach tragedii Nietzschego, Platon został uznany za arcywroga tragedii, która dla Nietzschego była najbardziej afirmującą życie formą sztuki greckiej kultury.
Pierwotnie opublikowana w 1990 roku Tragedia rozumu broni Platona przed jego oskarżycielami. Stosując sposób ekspozycji, który eksponuje stanowisko Platona, Roochnik przedstawia platońską koncepcję logosu w konfrontacji z tekstami Homera, Hezjoda, Heraklita, Arystotelesa, Kartezjusza, Porty'ego i Derridy. W jasnym języku, nieobciążonym techniczną terminologią, Roochnik pokazuje, że platońska koncepcja logosu jest świadoma siły swoich przeciwników. Rezultatem jest przedstawienie Platona jako "tragicznego filozofa", którego koncepcja logosu charakteryzuje się afirmacją własnych ograniczeń, a także jego dobroci.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)