O sztuce i mądrości: Platońskie rozumienie Techne

Opinie czytelników

Książka Davida Roochnika „Re-Discovering Plato, Techne and Aporia” oferuje szczegółowe badanie platońskiej koncepcji techne, w tym jej kontekstu historycznego i ewolucji. Książka przedstawia radykalną tezę, która podważa konwencjonalne interpretacje filozofii Platona, czyniąc ją znaczącym wkładem w badanie filozofii starożytnej i jej znaczenie dla współczesnych dyskusji na temat technologii.

⬤ dostarcza jasnej i przekonującej analizy techne u Platona
⬤ obejmuje kontekst historyczny i transformację terminu
⬤ rzuca wyzwanie konwencjonalnym interpretacjom Platona, oferując świeże spojrzenie
⬤ angażuje wybitnych naukowców
⬤ cenna dla osób zainteresowanych historycznym i współczesnym kontekstem technologii.

Radykalna teza może nie przypaść do gustu wszystkim, zwłaszcza tym, którzy mają tradycyjne poglądy na temat Platona; może być gęsta dla czytelników niezbyt dobrze zaznajomionych z terminologią filozoficzną lub kontekstem historycznym.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Of Art and Wisdom: Plato's Understanding of Techne

Zawartość książki:

Kompleksowe omówienie Platońskiego traktowania techne (wiedzy technicznej), które pokazuje, że ostatecznym celem filozofii platońskiej jest mądrość nietechniczna. Greckie słowo techne, zwykle tłumaczone jako sztuka, ale także jako rzemiosło, umiejętność, wiedza specjalistyczna, wiedza techniczna, a nawet nauka, miało decydujący wpływ na kształtowanie naszej kultury technologicznej. David Roochnik kompleksowo analizuje traktowanie tego kluczowego słowa przez Platona. Roochnik utrzymuje, że Platońskie rozumienie zarówno dobroci techne, jak i jej poważnych ograniczeń i wynikającej z tego potrzeby uzupełnienia mądrością nietechniczną, może bezpośrednio przemawiać do naszych własnych obaw dotyczących niepokojącego wpływu technologii na współczesne życie.

Dla większości komentatorów techne funkcjonuje jako pozytywny, teoretyczny model, za pomocą którego Platon próbuje wyrazić naturę wiedzy moralnej. Uczeni tacy jak Terence Irwin i Martha Nussbaum twierdzą, że Platońska wersja wiedzy moralnej jest strukturalnie podobna do techne. Argumentując w ten sposób, przypisują Platonowi to, co Nietzsche nazwał teoretycznym optymizmem, pogląd, że wiedza techniczna może stać się skutecznym panaceum na dylematy i bolesne przypadki ludzkiego życia. Krótko mówiąc, konwencjonalna mądrość głosi, że dla Platona techniczna, moralna wiedza może rozwiązać życiowe problemy.

Systematycznie analizując analogiczne argumenty Sokratesa, Roochnik pokazuje słabość konwencjonalnego poglądu. Podstawowy schemat tych argumentów jest następujący: jeśli wiedza moralna jest analogiczna do techne, to pojawiają się trudności nie do pokonania, a wiedza moralna staje się niemożliwa. Ponieważ wiedza moralna nie jest niemożliwa, nie może być analogiczna do techne. Innymi słowy, celem analogicznych argumentów Sokratesa jest ujawnienie ograniczeń techne jako modelu mądrości, której Sokrates tak żarliwie poszukuje. Ze wszystkich powodów, które Platon tak starannie przedstawia w swoich dialogach, mądrość nie może stać się techniczna; nie może stać się techne. Dlatego też, jak konkluduje Roochnik, Platon pisał dialogi zamiast traktatów technicznych, ponieważ są one odpowiednim narzędziem do wyrażania nietechnicznej mądrości.