Tradycja antyoświeceniowa

Opinie czytelników

Książka Zeeva Sternhella krytycznie analizuje tradycję antyoświeceniową, koncentrując się na postaciach takich jak Johann Gottfried Herder, Edmund Burke i inni, którzy kwestionują podstawowe wartości oświeceniowe. Choć książka dostarcza rygorystycznej analizy intelektualnej, spotkała się z krytyką za polemiczność i brak równowagi.

Książka jest chwalona za wysiłek naukowy, szeroko zakrojone badania i erudycję autora. Sternhell skutecznie destyluje złożone idee i wzajemne powiązania między różnymi myślicielami, czyniąc z niej cenne źródło zrozumienia tradycji antyoświeceniowej. Czytelnicy doceniają dogłębną analizę i prowokacyjny charakter argumentów.

Krytycy uważają, że książka jest zbyt polemiczna, podkreślając postrzeganą stronniczość Sternhella wobec postaci antyoświeceniowych. Niektóre recenzje sugerują, że książce brakuje równowagi, przedstawiając oświeceniowe idee jako praktycznie nieomylne, jednocześnie nie odnosząc się odpowiednio do ich wad. Dodatkowa krytyka dotyczy stylu pisania, który niektórzy opisują jako pozbawiony humoru i gęsty, a książka jest uważana za nieinteresującą dla czytelników bez silnego zainteresowania tematem.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Anti-Enlightenment Tradition

Zawartość książki:

W tym mistrzowskim dziele historycznym Zeev Sternhell, znany na całym świecie izraelski politolog i historyk, przedstawia kontrowersyjny nowy pogląd na upadek demokracji i wzrost radykalnego nacjonalizmu w XX wieku. Sternhell lokalizuje ich początki w XVIII wieku wraz z nadejściem antyoświecenia, znacznie wcześniej niż większość historyków.

Myśliciele należący do antyoświecenia (ruchu pierwotnie zidentyfikowanego przez Friedericha Nietzschego) reprezentują perspektywę, która jest antyracjonalna i która odrzuca zasady prawa naturalnego i prawa człowieka. Sternhell twierdzi, że antyoświecenie było zjawiskiem odrębnym od oświecenia i postrzega te dwie tradycje jako ewoluujące równolegle do siebie w czasie. Twierdzi, że J.

G. Herder i Edmund Burke są jednymi z prawdziwych założycieli antyoświecenia i pokazuje, w jaki sposób szkoła ta podważyła fundamenty nowoczesnego liberalizmu, ostatecznie przyczyniając się do rozwoju faszyzmu, którego kulminacją były europejskie katastrofy XX wieku.