Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 16 głosach.
Toussaint Louverture and the American Civil War: The Promise and Peril of a Second Haitian Revolution
Pod koniec XVIII wieku francuskim Saint Domingue, najbardziej dochodową europejską kolonią w obu Amerykach, wstrząsnął potężny bunt niewolników. Pod przywództwem charyzmatycznego byłego niewolnika Francoisa Dominique'a Toussainta Louverture'a zdyscyplinowana i zdeterminowana armia republikańska, składająca się niemal w całości z niewolników, pokonała wszystkich rywali i przywróciła pokój na zagrożonym terytorium. Powstanie niewolników, które obecnie nazywamy rewolucją haitańską, zakończyło się 1 stycznia 1804 r., wraz z ustanowieniem Haiti, pierwszej "czarnej republiki" na półkuli zachodniej.
Rewolucja haitańska rzuciła długi cień na świat atlantycki. Według Matthew J. Clavina w Stanach Zjednoczonych pojawiły się dwie konkurujące ze sobą narracje, które rywalizowały o dziedzictwo rewolucji. Jedna z nich kładła nacisk na mściwych afrykańskich niewolników dopuszczających się niewyobrażalnych aktów przemocy wobec białych mężczyzn, kobiet i dzieci. Drugą była historia zniewolonego ludu, który pod przywództwem Louverture'a pokonał swoich ciemiężców, starając się wykorzenić niewolnictwo i zbudować nowy naród.
Toussaint Louverture and the American Civil War analizuje znaczenie tych konkurujących ze sobą narracji w amerykańskim społeczeństwie w przededniu i w trakcie wojny secesyjnej. Clavin argumentuje, że w szczytowym momencie długotrwałego konfliktu między Północą a Południem, Louverture i rewolucja haitańska były rezonującymi, polaryzującymi symbolami, które grupy antyniewolnicze i pro-niewolnicze wykorzystywały zarówno do sprowokowania gwałtownej konfrontacji, jak i do określenia losu niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych. W publicznych przemówieniach i drukowanych tekstach Afroamerykanie i ich biali sojusznicy podkreślali, że wojna secesyjna była drugą rewolucją haitańską, krwawym konfliktem, w którym tysiące uzbrojonych niewolników, "amerykańskich Toussaints", odkupi republikę, zapewniając zniesienie niewolnictwa i udowadniając równość czarnej rasy. Południowi secesjoniści i północni anty-abolicjoniści odpowiedzieli, rozpoczynając kontrrewolucję kulturową, aby zapobiec drugiej rewolucji haitańskiej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)