Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają duże uznanie dla dogłębnej eksploracji roli Afroamerykanów w ich własnej emancypacji i otaczającego ją kontekstu historycznego. Podczas gdy wielu chwali badania autora i styl pisania, niektórzy czytelnicy uważają, że poziom szczegółowości jest przytłaczający.
Zalety:Dobrze zbadany, wciągający styl pisania, szczegółowa eksploracja narracji historycznych, oświetlająca wcześniej nieuczoną historię i zwracająca uwagę na relacje między zniewolonymi ludźmi a rdzennymi Amerykanami.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka zawiera zbyt wiele szczegółów na nieistotne tematy, co może być rozpraszające i męczące.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Aiming for Pensacola: Fugitive Slaves on the Atlantic and Southern Frontiers
Zawartość książki:
W dziesięcioleciach poprzedzających wojnę secesyjną niewielka liczba niewolników, którym udało się uciec z niewoli, prawie zawsze udawała się na północ tajnymi szlakami i bezpiecznymi schronieniami znanymi jako Kolej Podziemna. Oferując nowe spojrzenie na tę standardową narrację, Matthew Clavin odzyskuje historię zbiegłych niewolników, którzy szukali wolności - paradoksalnie - podróżując w głąb amerykańskiego Południa w kierunku mało prawdopodobnego celu: małego portu morskiego Pensacola na Florydzie.
Geograficznie i kulturowo, przez dziesięciolecia rządów przez kolejne mocarstwa - Hiszpanię, Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone - Pensacola zajmowała odizolowaną pozycję na marginesie społeczeństwa południowego antebellum. Jednak gdy sąsiednie porty morskie Gulf Coast, takie jak Nowy Orlean, doświadczyły szybkiego wzrostu populacji i rozwoju gospodarczego opartego na niewolnictwie rasowym, Pensacola stała się znana z czegoś innego: jako enklawa różnorodnych, wolnych ludzi pochodzenia europejskiego, afrykańskiego i rdzennych Amerykanów. Rolnicy, robotnicy, mechanicy, żołnierze i marynarze nauczyli się współpracować ponad podziałami rasowymi i nie mieli żadnego interesu w utrzymaniu niewolnictwa lub supremacji białych. Clavin bada, jak reputacja Pensacoli jako bramy do wolności rosła w umysłach niewolników i właścicieli niewolników, i jak stała się latarnią morską dla uciekinierów, dla których północne szlaki do wyzwolenia były niedostępne.
Clavin twierdzi, że międzyrasowy opór przeciwko niewolnictwu, który kwitł w Pensacoli w latach poprzedzających wojnę secesyjną, odegrałby rolę w zburzeniu fundamentów południowego niewolnictwa, gdy nadszedł ten fatalny konflikt.
