Opinie czytelników
Podsumowanie:„It's All Too Much” Davida Starka to osobisty pamiętnik, który zabiera czytelników przez przygody autora i jego zaangażowanie w The Beatles i inne legendy rocka lat 60-tych. Książka łączy osobiste anegdoty z szerszym kontekstem kulturowym, oferując żywe spojrzenie na ówczesną scenę muzyczną. Podczas gdy wielu czytelników docenia wciągające historie i żywe obrazy, niektórzy uważają, że styl pisania jest pozbawiony głębi i emocjonalnie płaski.
Zalety:⬤ Wciągające i zabawne historie osobistych doświadczeń z The Beatles i innymi ikonami muzyki.
⬤ Żywe obrazy i relacje z pierwszej ręki, które sprawiają, że czytelnicy czują się, jakby byli częścią wydarzeń.
⬤ Zawiera przyjemne fotografie, które wzbogacają lekturę. # Apeluje do fanów Beatlesów i miłośników muzyki, zapewniając nostalgiczne spojrzenie na epokę.
⬤ Dobrze napisana i pełna humoru, ukazująca charyzmę autora.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl autora jest nudny i pozbawiony emocjonalnej głębi.
⬤ Narracja może wydawać się powtarzalna lub nużąca, skupiając się zbytnio na wymienianiu nazwisk.
⬤ Krytyka, że książka nie dostarcza nowych spostrzeżeń dla zwykłych fanów Beatlesów.
⬤ Kilku recenzentów uznało tekst za mało wciągający i poczuło ulgę po zakończeniu lektury.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
It's All Too Much
Zawartość książki:
"It's All Too Much - Adventures of a Teenage Beatles Fan in the '60s and Beyond" to wyjątkowy pamiętnik weterana branży muzycznej Davida Starka, który dorastał w północnym Londynie w latach 60. jako oddany fan Beatlesów i miał szczęście spotkać swoich muzycznych bohaterów przy różnych niezapomnianych okazjach. Od wtargnięcia na premierę filmu Yellow Submarine w 1968 roku (w wieku zaledwie piętnastu lat) i siedzenia bezpośrednio za grupą, po indywidualne spotkanie z nimi w niezwykłych okolicznościach, Stark ma kilka bardzo zabawnych historii o wielu spotkaniach z Beatlesami, które nigdy wcześniej nie zostały opowiedziane.
Historie Starka nie kończą się na latach 60-tych, ponieważ nadal spotykał się ze wszystkimi poszczególnymi Beatlesami w latach 70-tych i później, a ich kulminacja nastąpiła w 2006 roku, kiedy Sir Paul McCartney wprowadził go jako "Towarzysza LIPA" w Liverpool Institute for Performing Arts za jego pracę ze studentami pisania piosenek. Znał również zmarłego Sir George'a Martina, który ma swój własny rozdział w książce, podobnie jak legendarna ciotka Johna Lennona, Mimi, którą David odwiedził i zaprzyjaźnił się z nią zaledwie kilka miesięcy po bezsensownym morderstwie Lennona w 1980 roku.
Stark jest również perkusistą przez całe życie, który gra z tribute bandem Trembling Wilburys, a także grał z The Quarrymen przy jednej pamiętnej okazji. Był również odpowiedzialny za wzniesienie oficjalnej Niebieskiej Tablicy dla zmarłego Briana Epsteina w jego starych biurach obok London Palladium; i był jednym z małej grupy, która w 2019 roku doprowadziła do umieszczenia długo oczekiwanej Niebieskiej Tablicy na 3 Savile Row, aby upamiętnić ostatni występ Beatlesów na dachu Apple w 1969 roku.
