Tkanie zachodu słońca w szkarłatnym świetle: Pięćdziesiąt wierszy na pięćdziesiąt lat

Opinie czytelników

Kolekcja Joy Harjo „Weaving Sundown in a Scarlet Light” to kompilacja 50 wierszy z jej znakomitej 50-letniej kariery. Wiersze odzwierciedlają różne aspekty jej tożsamości, zwłaszcza jako rdzennej Amerykanki, i zgłębiają głębokie tematy piękna, horroru, niesprawiedliwości społecznej i związku z naturą. Wielu czytelników uważa tę pracę za potężną, inspirującą i afirmującą, podczas gdy niektórzy wyrażają rozdźwięk z tym konkretnym zbiorem w porównaniu z jej poprzednimi dziełami.

Książka opisywana jest jako podtrzymująca i afirmująca, z pięknym językiem, który głęboko rezonuje z tematami tożsamości, natury i sprawiedliwości społecznej. Wielu czytelników docenia głos i styl Harjo, zauważając inspirującą jakość jej poezji. Adnotacje dostarczone przez autorkę poprawiają wrażenia z lektury. Ogólnie rzecz biorąc, podnosi na duchu i łączy się z szeroką publicznością, niezależnie od ich znajomości poezji.

Niektórzy czytelnicy uważają, że ten zbiór nie rezonuje z nimi tak bardzo, jak poprzednie prace Harjo, powołując się na brak związku z niektórymi tematami lub stylami. Poezja, będąc subiektywną, może nie spodobać się każdemu, a niektórzy uznali tematy za zbyt mroczne lub ciężkie, bez wystarczającej ilości podnoszących na duchu treści. Jedna z recenzji sugeruje, że nowym czytelnikom lepiej będzie zacząć od innych zbiorów Harjo.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Weaving Sundown in a Scarlet Light: Fifty Poems for Fifty Years

Zawartość książki:

W ciągu długiej, wpływowej kariery poetyckiej Joy Harjo była chwalona za swój „ciepły, oracularny głos” (John Freeman, Boston Globe), który przemawia „z głębokiego i ponadczasowego źródła współczucia dla wszystkich” (Craig Morgan Teicher, NPR).

Jej wiersze są muzyczne, intymne, polityczne i mądre, przeplatając pamięć przodków i historie plemienne z odpornością i miłością. W tym perełkowym tomie Harjo wybiera swoje najlepsze wiersze z ponad pięćdziesięciu lat, zaczynając od wczesnych odkryć własnego głosu, a kończąc na poruszających refleksjach na temat naszej współczesnej chwili.

Hojne notatki do każdego wiersza oferują wgląd w niepowtarzalną poetykę Harjo, która czerpie inspirację z pieśni konnych Navajo i jazzu, liczy się z domem i stratą oraz słucha naturalnych posłańców ziemi. Jak dowodzi ten transcendentny zbiór, „poezja Joy Harjo jest światłem i eliksirem, najlepszą receptą dla nas w zranionych czasach” (Sandra Cisneros, Millions).