The Wounded Healer: Przeciwprzeniesienie z perspektywy jungowskiej

Opinie czytelników

Niniejszy zbiór recenzji zwraca uwagę na książkę koncentrującą się na zrozumieniu przeniesienia i przeciwprzeniesienia w terapii, kładąc nacisk na spostrzeżenia zarówno dla klientów, jak i terapeutów. Chociaż książka jest chwalona za przejrzystość, przykłady z życia wzięte i przystępność, niektórzy czytelnicy uznali jej fragmenty za nużące i czuli, że pewne oczekiwania oparte na tytule nie zostały w pełni spełnione.

Książka zawiera wnikliwe relacje z pierwszej ręki na temat uczuć doświadczanych podczas terapii, skutecznie wyjaśniając podstawowe przyczyny tych emocji zarówno dla klientów, jak i terapeutów. Recenzenci docenili łatwość zrozumienia pojęć w porównaniu ze starszymi tekstami, brak metaforycznych rozproszeń i szczegółowe ilustracje przypadków. Książka jest uważana za pomocne źródło informacji dla profesjonalistów w dziedzinie pomocy i jest postrzegana jako niezbędna lektura.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że początek książki był nużący, wypełniony nadmierną ilością cytatów i odniesień do innej literatury, co mogło zmniejszyć zaangażowanie. Ponadto pojawiły się komentarze, że tytuł był mylący, ponieważ skupiał się bardziej na przeciwprzeniesieniu terapeuty niż na koncepcji „zranionego uzdrowiciela”. Niektórzy życzyli sobie również bardziej praktycznych interwencji terapeutycznych, a nie tylko prywatnych przemyśleń.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Wounded Healer: Counter-Transference from a Jungian Perspective

Zawartość książki:

Przeciwprzeniesienie jest ważną częścią procesu analitycznego. Dotyczy emocjonalnej reakcji analityka na pacjenta.

W związku z tym może to być szczególnie trudny aspekt otoczenia analitycznego, zwłaszcza ze względu na zagrożenie możliwym zaangażowaniem seksualnym z pacjentem. Obecnie niewiele jest dostępnych na ten trudny temat.

Analityk jungowski David Sedgwick odważnie podejmuje ten temat i pokazuje, jak wykorzystać przeciwprzeniesienie w pozytywny sposób. Rezultatem jest jeden z najlepszych jungowskich tekstów klinicznych ostatnich lat.