Czy to prawda, czy usłyszałeś to w BBC? Dezinformacja i BBC

Opinie czytelników

Książka Davida Sedgwicka krytykuje BBC, argumentując, że działa ona jako narzędzie propagandowe dla potężnych, i podaje przykłady dezinformacji i stronniczości w jej raportach. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali książkę za otwierającą oczy i fascynującą, inni krytykowali ją za powtarzalność i stronniczość w stosunku do niektórych narracji politycznych.

Wielu czytelników uznało książkę za pouczającą i fascynującą, podając liczne przykłady dezinformacji BBC. Książka otwiera oczy na postrzeganą stronniczość BBC i zachęca do ponownej oceny konsumpcji mediów głównego nurtu. Niektórzy uważają, że jest to niezbędna lektura dla osób nieufnych wobec BBC, z dobrze zbadanymi przypadkami i wciągającą treścią.

Krytycy twierdzą, że książka cierpi z powodu powtórzeń i brakuje jej silnych ram teoretycznych. Niektórzy uznali, że styl pisania jest skomplikowany i trudny do naśladowania, a inni uważali, że jest stronniczy, odzwierciedlając skrajnie prawicową perspektywę. Ponadto niektórzy uważali, że książka nie odnosi się odpowiednio do niedoskonałości BBC i przedstawia jednostronny obraz narracji medialnych.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Is That True Or Did You Hear It On The BBC?: Disinformation and the BBC

Zawartość książki:

Jaki jest dokładnie cel BBC w dzisiejszych czasach - bawić, edukować i informować? Ale czy to wszystko? Sam nadawca twierdzi, że jest nieustraszonym i niezależnym dostawcą wiadomości, którego zadaniem jest "mówienie prawdy do władzy" - prawdziwym mistrzem słabszych.

Jednak, jak ujawnia David Sedgwick w swojej nowej książce, rzeczywistość jest nieco inna: BBC nie tylko pilnie chroni władzę przed kontrolą, ale także atakuje i próbuje zdyskredytować tych, którzy ośmielają się kwestionować status quo.

Utworzona w 1922 roku przez brytyjski establishment, BBC zawsze była niezawodnym sojusznikiem ultrabogatych i potężnych interesów. Rzeczywiście, nadawca zajmuje kluczową pozycję w międzynarodowym sojuszu korporacyjno-politycznym, który promuje tylko te narracje, które konsolidują "globalny porządek".

Korzystając z wielu przykładów reportaży BBC, autor argumentuje, że finansowany przez podatników nadawca jest pełnomocnikiem, który działa w imieniu niewielkiej, ale bardzo potężnej kliki - rola, która zmusza go do pompowania dezinformacji na skalę przemysłową, wprowadzając w błąd wszystkich tych, którzy konsumują jego treści.