The Worm Ouroboros autorstwa E.R. Eddisona, fantastyka, fantasy

Opinie czytelników

The Worm Ouroboros to wyjątkowa i ambitna wczesna powieść fantasy, która łączy archaiczny język z epicką fabułą. Chociaż chwalona za piękną prozę i głębię postaci, wielu czytelników uważa język za gęsty i wymagający, co prowadzi do podziału opinii na temat jego czytelności i zaangażowania.

Książka zawiera fascynujący i skomplikowany świat, bogaty w heroiczne motywy, żywe opisy i złożone postacie. Wielu czytelników docenia poetycki, archaiczny język oraz eksplorację honoru i bohaterstwa zamiast typowej dychotomii dobro kontra zło, którą można znaleźć w innych dziełach fantasy.

Proza jest często postrzegana jako zbyt kwiecista i trudna w odbiorze, przez co stanowi wyzwanie dla wielu czytelników. Niektórzy krytycy wspominają o płytkim rozwoju postaci i rozpraszająco kapryśnych imionach. Ponadto, niektóre wydania mają problemy z formatowaniem i błędami, a powolne tempo może prowadzić do nudy.

(na podstawie 99 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Worm Ouroboros by E.R. Eddison, Fiction, Fantasy

Zawartość książki:

Po raz pierwszy opublikowana w 1922 roku. Książka opisuje przedłużającą się wojnę między dominującym królem Gorice z Krainy Czarownic a Władcami Krainy Demonów w wyimaginowanym świecie, który wydaje się głównie średniowieczny i częściowo przypomina nordyckie sagi.

THE WORM OUROBOROS, nie robak, ale sam Wąż, to wspaniała książka. Jako opowieść lub proza jest cudowna, a ponieważ każdy skutek ma swoją przyczynę, powód jej napisania powinien być równie cudowny. Shelley musiał napisać Prometheus Unbound, był pod przymusem; ponieważ nadludzka energia przyszła na niego i został zmuszony do stworzenia materii, która pozwoliłaby mu wyobrażać sobie, myśleć i mówić jak bóg.

Podobnie było z Blake'iem, który chciał ukazywać się jako człowiek, ale istniał jak góra; a w najlepszym wydaniu twórczość tych poetów jest nieludzka i święta. Nie ma większego znaczenia, że mieli lub nie mieli przesłania.

Nie ma żadnego znaczenia, że którykolwiek z nich może być oskarżony o nonsens lub że obaj zostali nazwani szaleńcami - ten sam zarzut można postawić wulkanowi lub piorunowi - lub tej książce. Nie ma znaczenia, że potrafili przekroczyć ludzką wytrzymałość i spokojnie poruszać się w sferach, w których błyskawica jest normą prędkości.

Dzieła takich poetów są święte, ponieważ przewyższają człowieka i w swojej własnej sferze wygrywają nawet z Szekspirem.