The Valancourt Book of Victorian Christmas Ghost Stories, tom 4

Opinie czytelników

Książka jest częścią serii zbiorów, które wydają się mieć problemy z jakością, szczególnie w tym tomie, który odbiega od tradycyjnych opowieści o duchach i koncentruje się bardziej na tematach świątecznych. Zbiór otrzymał mieszane recenzje, z których niektórzy doceniają mniej znane historie, podczas gdy inni wyrażają rozczarowanie jego jakością i kierunkiem.

Niektórzy czytelnicy znajdują wartość w mniej znanych historiach i polecają je tym, którzy lubią wyjątkowe antologie.

Wiele recenzji krytykuje zbiór za brak opowiadań o duchach, niską ogólną jakość i niespełnienie oczekiwań określonych przez poprzednie tomy serii. Jest on postrzegany jako rozczarowanie, a czytelnicy mają nadzieję na poprawę w przyszłych tomach.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Valancourt Book of Victorian Christmas Ghost Stories, Volume 4

Zawartość książki:

Juwenaliowa tradycja Valancourt powraca, tym razem z rzadkimi XIX-wiecznymi opowieściami z amerykańskich gazet i czasopism.

Tradycja bożonarodzeniowych opowieści o duchach jest zwykle kojarzona z Charlesem Dickensem i wiktoriańską Anglią, ale - najwyraźniej nieznane historykom i badaczom - bożonarodzeniowe opowieści o duchach były niezwykle rozpowszechnione i popularne również w XIX-wiecznej Ameryce, często pojawiając się w gazetach i czasopismach w okresie świątecznym.

Od legend starego Nowego Orleanu i dziwnych wydarzeń na równinach Iowa i Terytorium Dakoty po dziwne poczynania we wczesnym Puerto Rico i upiorne wydarzenia w San Francisco z czasów gorączki złota, zebrane tutaj opowieści ujawniają zapomnianą bożonarodzeniową tradycję opowieści o duchach w minionej Ameryce, która jest zarówno znajoma, jak i dziwnie obca. Zbiór ten zawiera osiemnaście opowiadań i dziewięć wierszy, w tym wpisy kobiet i pisarzy afroamerykańskich, a także dodatkowe materiały bonusowe i wstęp Christophera Philippo.

"Odwrócił się i ujrzał niską czarną postać, z ciałem nie wyższym niż jego kolana, z niesamowitą głową, na której czole osadzone było pojedyncze oko o zielonym płomieniu jak lśniący szmaragd, z rękami i ramionami o nadprzyrodzonej długości". - J. H. Ingraham, "The Green Huntsman; or, The Haunted Villa".

"Zatrzask się podniósł, drzwi się otworzyły - a potem - mój Boże, co za widowisko Przez otwarte drzwi wkroczyła postać, nie pani Hayden, nie jej zwłoki, nie śmierć, ale tysiąc razy straszniejsza, rzecz zepsucia, rozkładu, robaków i zgnilizny." - Anonim, "Gorzej niż opowieść o duchach".