Ocena:
Książka „The Two Babylons” autorstwa Alexandra Hislopa oferuje dogłębną eksplorację wpływów starożytnego pogaństwa na współczesne praktyki religijne, szczególnie w kontekście rzymskiego katolicyzmu. Czytelnicy uważają ją za bogatą w informacje historyczne i teologiczne, choć często trudną w nawigacji ze względu na gęsty i złożony styl pisania. Jest cytowana jako kluczowa praca dla zrozumienia splecionych korzeni różnych religii i ich praktyk.
Zalety:⬤ # Wysoce pouczająca, pełna danych historycznych na temat pogaństwa i jego wpływu na współczesne chrześcijaństwo.
⬤ Zachęca czytelników do zbadania pochodzenia ich praktyk religijnych.
⬤ Jest postrzegana jako klasyczne dzieło, które zdaniem wielu powinno znaleźć się w poważnych kolekcjach teologicznych.
⬤ Czytelnicy donoszą, że z jej treści można się wiele nauczyć.
⬤ Jest chwalona za dokładne badania i gotowość autora do podejmowania kontrowersyjnych tematów.
⬤ Styl pisania jest uważany za trudny, podobny do układania skomplikowanych puzzli, co sprawia, że czyta się ją powoli.
⬤ Niektórzy krytycy wspominają o silnych antykatolickich sentymentach autora, co prowadzi do wniosków, które mogą wydawać się nieprzekonujące lub przesadzone.
⬤ Recenzje wskazują, że w niektórych wydaniach brakuje informacji bibliograficznych i ilustracji, co utrudnia czytanie.
⬤ Zauważono, że książka może wymagać wcześniejszej wiedzy na temat okultyzmu i starożytnych religii, aby w pełni docenić jej głębię.
(na podstawie 350 opinii czytelników)
Pierwotnie broszura opublikowana w 1853 roku, The Two Babylons jest najsłynniejszym dziełem Hislopa.
W książce tej dowodzi, że Kościół rzymskokatolicki jest niczym więcej niż pogańskim kultem, mającym swoje korzenie w babilońskich kultach misteryjnych, które posiadają bank tajnej wiedzy dostępnej tylko dla tych, którzy zostali formalnie przyjęci do kultu. Hislop twierdzi, że rzymscy katolicy są potomkami wczesnych chrześcijan, którzy przyjęli religię rzymską wywodzącą się z kultu Semiramidy, żony założyciela Babilonu.
Dyskredytując prawdziwe chrześcijaństwo katolików, Hislop miał nadzieję wzmocnić legitymizację reformacji protestanckiej i szkockiej. Studenci teologii i osoby zainteresowane złożoną historią chrześcijaństwa znajdą argumenty Hislopa na tyle prowokujące, że mogą zostać skłonieni do dalszych własnych badań. Szkocki pastor ALEXANDER HISLOP (1807-1865) został wyświęcony na duchownego w Wolnym Kościele Szkocji w 1844 roku.
Jako prezbiteriański pastor Hislop był znany z krytyki Kościoła rzymskokatolickiego. Napisał wiele książek, w tym Christ's Crown and Covenant (1860) i The Moral Identity of Babylon and Rome (1855).
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)