
Opublikowana w 1842 roku, ta ważna monografia autorstwa Karola Darwina (1809-82) stanowiła pierwszą część trylogii badań geologicznych opartych na obserwacjach poczynionych podczas słynnej drugiej podróży statku Beagle. Będąc pod wpływem Zasad geologii Charlesa Lyella, Darwin wykorzystał w szczególności dane z badania Wysp Keelinga na Oceanie Indyjskim, aby poprzeć swoją teorię, że osiadanie dna oceanu może tłumaczyć powstawanie atoli koralowych.
Po raz pierwszy przedstawił swoje odkrycia w artykule dla Geological Society of London w 1837 roku, ale duże obciążenie pracą i choroba opóźniły pojawienie się tego elegancko uargumentowanego i ilustrowanego studium. Za tę i swoją pracę nad pąklami Darwin otrzymał w 1853 r. medal Royal Society.
Pozostałe prace z trylogii, Geological Observations on the Volcanic Islands (1844) i Geological Observations on South America (1846), również zostały wznowione w tej serii. "