Ocena:
Ogólnie rzecz biorąc, „Pieśń Hiawathy” jest znana z pięknej poezji i bogatych obrazów, które oddają kulturę rdzennych Amerykanów. Wielu czytelników docenia nostalgię i emocjonalny związek, jaki mają z wierszem, często wspominając, jak wpłynął on na ich dzieciństwo. Istnieją jednak krytyczne uwagi dotyczące niektórych wydań pozbawionych adnotacji, rozczarowujących dzieł sztuki, a niektórzy czytelnicy uważają, że portretom postaci brakuje głębi.
Zalety:⬤ Piękna i sugestywna poezja, która oddaje istotę ziemi i kultury rdzennych Amerykanów.
⬤ Emocjonalne powiązania i nostalgia dla czytelników zaznajomionych z dziełem z dzieciństwa.
⬤ Jest postrzegany jako klasyczny utwór literacki o znaczeniu historycznym.
⬤ Niektóre edycje mają korzystny wkład, jak wpływy pomagające kulturze rdzennych Amerykanów.
⬤ Nadaje się do różnych odczytań i interpretacji.
⬤ Niektóre wydania nie zawierają przypisów, mimo że są sprzedawane jako opatrzone przypisami.
⬤ Grafika towarzysząca wierszowi jest uważana za rozczarowującą.
⬤ Postacie w wierszu są często postrzegane jako pozbawione głębi i wnikliwości.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że rytmikę i narrację wiersza w nagraniach można by poprawić.
(na podstawie 31 opinii czytelników)
The Song of Hiawatha: abridged for children with 48 colour illustrations (Aziloth Books)
To kolorowe wydanie epickiego poematu Henry'ego Wadswortha Longfellowa „The Song of Hiawatha” zostało wybrane specjalnie z myślą o dzieciach, śledząc życie Hiawathy od jego wczesnych lat i przyjaźni ze zwierzętami i duchami natury, poprzez małżeństwo z Minnehahą i jego misję nauczania rolnictwa i zaprowadzenia pokoju wśród walczących plemion Ojibway, Dakota i innych plemion wzdłuż granicy amerykańsko-kanadyjskiej.
Poemat został po raz pierwszy opublikowany w 1855 roku, ale jego akcja rozgrywa się w czasach tuż przed przybyciem pierwszych europejskich osadników do Ameryki Północnej. Obficie ilustrowane, czterdzieści osiem kolorowych i trzydzieści osiem czarno-białych obrazów płynnie łączy się z hipnotycznym rytmem słynnego wiersza Longfellowa, w pełni ożywiając magiczny świat amerykańskich Indian - w którym sen i życie na jawie były uważane za równie realne.
Księżyc jest babcią, tęcza miejscem, do którego udają się kwiaty, gdy umierają, krasnoludy (Puk-Wudjies) nawiedzają ciemne lasy, a sam Hiawatha jest synem Mudjekeewisa, Zachodniego Wiatru. Krótkie objaśnienia między fragmentami wierszy zachowują integralność opowieści, dając nawet najmłodszym czytelnikom zrozumienie cudownego zakresu tego wspaniałego eposu.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)