The Road In Is Not the Same Road Out: Wiersze

Opinie czytelników

Najnowsza książka poetycka Karen Solie otrzymała mieszane recenzje. Wielu chwali jej pomysłowe podejście i inteligentne pisanie, podczas gdy inni krytykują brak muzykalności i postrzegane skupienie się na negatywności.

Książka prezentuje wyjątkowy talent Solie i angażuje czytelników jej unikalną perspektywą, łącząc piękno, inteligencję i emocje w jej poezji. Niektórzy czytelnicy opisują jej twórczość jako przełomową i podkreślają jej zdolność do poszerzania umysłu.

Krytycy wskazują, że niektórym wierszom brakuje ducha i muzyki, opisując je jako bezduszne i nadmiernie skupione na chaosie przeszłości. Argumentują, że treść może wydawać się ponura, brzydka i banalna, pozostawiając czytelników kwestionujących jej cel.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Road in Is Not the Same Road Out: Poems

Zawartość książki:

ZwycięzcaLatner Writers'Trust Poetry Prize

Nowy, głęboki zbiór jednej ze wschodzących gwiazd poezji.

Przedstawiając Karen Solie, zaadaptowałbym to, co Joseph Brodsky powiedział jakieś trzydzieści lat temu o wielkim Lesie Murrayu: '... On jest, po prostu, tym, dzięki któremu język żyje...”. I tak, wkraczając w trzecie tysiąclecie naszej tak zwanej Wspólnej Ery, jest ona rzeczywiście tym, dzięki któremu żyje język. --Michael Hofmann, London Review of Books.

Wysublimowana pieśniarka egzystencjalnego oszołomienia, Karen Solie jest jednym z najbardziej bezpośrednich i nawiedzających głosów współczesnej poezji. Poetka miejsc pomiędzy - czyśćca przydrożnych moteli i złomowisk, opuszczonej skoczni narciarskiej w Calgary i wiecznego południa Walmartu - jej wiersze wyznaczają zaskakująco nowe terytorium i są pieśniami dla naszego wyłaniającego się świata, wieku niepewności i topniejących gór lodowych.

W nowym zbiorze Solie, The Road In Is Not the Same Road Out, niespokojnie bada naszą cywilizację, momenty ciężkiego losu, przypadkowej przemocy, nagiego pożądania i niewypowiedzianego zagrożenia, dążąc do piękna i terroru / w równej mierze i skupiając się na intrydze zabitego deskami budynku. / Chcemy tam wejść i dowiedzieć się, co się z nim dzieje. Wzmacniając elegancką lekkomyślność jej nagrodzonego Griffin Poetry Prize zbioru Pigeon, wiersze te odznaczają się niesamowitą poetycką inteligencją i niezachwianą wizją.