Ocena:

Książka „The Red Record” autorstwa Idy B. Wells stanowi mrożący krew w żyłach i wnikliwy opis linczowania Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych, szczególnie pod koniec XIX wieku. Książka rzuca światło na przerażające niesprawiedliwości i uprzedzenia rasowe, które były powszechne w tamtych czasach, wzywając czytelników do konfrontacji z bolesnymi prawdami historycznymi.
Zalety:Książka jest bardzo chwalona za pouczającą i otwierającą oczy treść dotyczącą historii linczu, ukazującą odwagę Idy B. Wells i jej poświęcenie dla sprawiedliwości społecznej. Czytelnicy doceniają jej emocjonalny wpływ i konieczność uznania okrucieństw popełnionych na Afroamerykanach. Służy jako ważny dokument historyczny i jest zalecany jako niezbędna lektura dla wszystkich.
Wady:Wielu czytelników uważa, że treść jest emocjonalnie trudna i niepokojąca ze względu na graficzne opisy przemocy i niesprawiedliwości. Niektórzy wspominają, że może to być przytłaczające i trudne do ukończenia z powodu ciężkiej tematyki. Niektórzy uważają, że choć książka jest ważna, może nie dotrzeć do tak szerokiego grona odbiorców, jak zamierzano.
(na podstawie 36 opinii czytelników)
The Red Record zestawia te przypadki okrucieństwa w przejrzystych, bezstronnych liczbach. Pierwotnym celem broszury Idy B.
Wells było upokorzenie i zaszokowanie ospałej opinii publicznej - a także pobudzenie zmian - poprzez opisanie rzeczywistych przypadków linczu i wymienienie powszechnych uzasadnień dla tych arbitralnych egzekucji. Praktyka linczowania była tak wszechobecna na amerykańskim Południu w okresie postbellum, że większość południowych polityków i przywódców zdecydowała się ją zignorować. Ta śmiercionośna forma czujnej „sprawiedliwości” była tak naprawdę cienko zawoalowanym rasistowskim usprawiedliwieniem dla zabójczej brutalności.
Tylko w 1892 roku zabito ponad 200 Afroamerykanów, a zarzuty wahały się od „próby zatrucia zapasów” po „obrazę białych”. Aby przerażające statystyki mówiły same za siebie.
Ruch przeciwko linczom w Stanach Zjednoczonych był prowadzony przez dziennikarkę śledczą i aktywistkę Idę B. Wells, później Wells-Barnett.
A Red Record wykorzystał białe gazety głównego nurtu do udokumentowania odrodzenia się przemocy białego tłumu, opierając się na jej przełomowej ekspozycji Southern Horrors: Lynch Law in All Its Phases (1892) i odkryła, że ponad 9000 Afroamerykanów zostało zabitych przez lincz na Południu w latach 1864-1894. Powieść miała na celu stworzenie miejsca dla jednego z aspektów kluczowej dyskusji na temat władzy, przemocy i rasy w USA.