Ocena:
Recenzje sztuki Neila Simona „The Prisoner of 2nd Avenue” podkreślają jej elementy komediowe i głębię postaci, odzwierciedlając zdolność Simona do łączenia humoru z poważnymi kwestiami życiowymi. Sztuka jest chwalona za wciągającą fabułę i zmagania bohaterów, co czyni ją korzystnym wyborem do przedstawień, zwłaszcza w środowiskach edukacyjnych. Istnieją jednak mieszane opinie na temat poziomu przyjemności wśród czytelników, szczególnie tych w klasie.
Zalety:Wciągająca fabuła z humorem zmieszanym z poważnymi tematami, dobrze rozwinięte postacie, nadające się do przedstawień i konkursów, ponadczasowy urok, ponieważ nadal jest produkowany i zapewnia rozśmieszającą zabawę.
Wady:Nie wszyscy lubią humor, niektórzy uważają zmagania bohaterów za przygnębiające, a użycie znacznej ilości wulgaryzmów może być dla niektórych odpychające.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Komedia / Postacie: 2 mężczyzn, 4 kobiety.
Sceneria: Wnętrze.
Mel Edison jest dobrze opłacanym dyrektorem wysokiej klasy firmy na Manhattanie, która nagle wpadła w poślizg i został zwolniony. Jego żona Edna podejmuje pracę, aby ich utrzymać, po czym ona również zostaje zwolniona. Zanieczyszczone powietrze zabija jego rośliny, a ściany mieszkania są cienkie jak papier, co pozwala mu na ciągłe słuchanie prywatnego życia sąsiadów... Potem zostaje okradziony, a jego psychiatra umiera z 23 000 dolarów jego pieniędzy. Mel robi jedyną rzecz, jaka mu pozostała - przechodzi załamanie nerwowe i jest to najlepsza rzecz, jaka mu się kiedykolwiek przytrafiła...
„Ma dar do podejmowania poważnych tematów i, nie tracąc z oczu ich powagi, traktowania ich z serdecznym, ale sympatycznym humorem... Talent do pisania wspaniałych zabawnych linijek... pełnych humoru i inteligencji. Dobra zabawa.” - New York Post.
„Tworzy atmosferę swobodnego kataklizmu, codziennego miejskiego czyśćca beznadziei, z którego śmiech wydaje się uwalniać jak para z miejskich włazów.” -Time.
