Biloxi Blues

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Biloxi Blues” Neila Simona jest doceniany za humor i głębsze tematy związane z wojną i męskością, pomimo stereotypowych postaci i pewnych nieporozumień dotyczących imion. Sztuka oferuje wnikliwy komentarz na poważne tematy, pozostając jednocześnie przystępną. Niektórzy czytelnicy wyrazili jednak rozczarowanie głębią postaci w porównaniu do poprzednich dzieł Simona i napotkali problemy z jakością produktu, gdy został on zakupiony jako używany.

Sztuka jest zabawna i zabawna, zapewniając unikalne spojrzenie na II wojnę światową. Mistrzostwo Simona w pisaniu komedii przebija się wraz z poważnymi tematami. Narracja jest wciągająca, dzięki czemu szybko się ją czyta. Pozytywne doświadczenia odnotowano z szybką wysyłką i dobrym stanem od sprzedawców.

Niektórzy czytelnicy uznali imiona postaci za mylące, a zarządzanie stereotypami było wyzwaniem dla aktorów. Rozwlekłe sceny traciły na dramatyzmie i wywoływały znudzenie. Czytelnicy oczekujący stylu podobnego do „Brighton Beach Memoirs” byli rozczarowani bardziej dosadnym i czarnym humorem. Zgłaszano problemy z jakością używanych książek, w tym wyblakłe strony i wypadające fragmenty.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Pełnometrażowy, Dramat komiczny / Obsada: 6m, 2f / Scenografia: Różne plany.

Tony Award Best Play 1985.

Druga część trylogii nagrodzonego Pulitzerem dramaturga Neila Simona, która rozpoczęła się od "Brighton Beach Memoirs", a zakończyła "Broadway Bound". Kiedy po raz ostatni spotkaliśmy Eugene'a Jerome'a, zmagał się on z dorastaniem na Brooklynie w latach 30. ubiegłego wieku. Tutaj jest młodym rekrutem armii podczas II wojny światowej, przechodzącym podstawowe szkolenie i uczącym się o życiu i miłości przez duże "L" wraz z kilkoma trudniejszymi lekcjami, podczas stacjonowania w obozie startowym w Biloxi w stanie Mississippi w 1943 roku.

"Świetna komedia i kolejny krok w procesie uczynienia Simona ani tak prostym, ani tak uproszczonym." - New York Post.

"Radosna i niespodziewanie satysfakcjonująca." - The New York Times.

"Sztuka, która rozbrzmiewa nowszą, głębszą i słodszą prawdą" - magazyn New York.