Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest kompilacją wnikliwych esejów na temat 100 znaczących utworów fortepianowych, oferując połączenie kontekstu historycznego i analizy muzycznej. Podczas gdy wielu uważa ją za dobrze napisaną i pouczającą, niektórzy krytykują jej brak głębi i przystępności dla ogółu czytelników.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i pouczająca
⬤ zawiera oryginalne spostrzeżenia
⬤ świetna dla zaawansowanych pianistów i osób zainteresowanych historią muzyki
⬤ wybrane utwory reprezentują „największe hity” literatury fortepianowej.
Wady:⬤ Niektórzy uważają ją za powierzchowną i pozbawioną dogłębnej analizy
⬤ może być zbyt gęsta i zaawansowana dla ogółu czytelników
⬤ nie jest wciągająca dla każdego
⬤ skupia się głównie na muzyce sprzed 1900 roku.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Piano: A History in 100 Pieces
Zawartość książki:
Fascynująca historia fortepianu zgłębiana poprzez 100 utworów wybranych przez jedną z najbardziej znanych pianistek koncertowych w Wielkiej Brytanii.
"Tomes... szeroko zarzuca sieć, biorąc pod uwagę muzykę kameralną i koncerty, zawiłe awangardowe arcydzieła i (co najbardziej pożądane) jazz." - Richard Fairman, Financial Times, "Najlepsze książki 2021 roku: Muzyka klasyczna"
"(Jedna z) najpiękniejszych książek, jakie wpadły mi w ręce w tym roku.... O kształtowaniu tego szalonego, wspaniałego, niepokonanego instrumentu." - Jenny Colgan, Spectator, "Książki roku"
Zadziwiająco wszechstronny instrument, fortepian pozwala zaledwie dwóm rękom grać muzykę o wielkiej złożoności i subtelności. Przez ponad dwieście lat wprowadzał muzykę solową i zespołową do domów i sal koncertowych oraz inspirował kompozytorów w każdym gatunku muzycznym - od klasyki po jazz i muzykę rozrywkową.
Pianistka i pisarka Susan Tomes, przedstawiając rozwój fortepianu od końca XVIII wieku do dnia dzisiejszego, zabiera czytelnika w osobistą podróż przez 100 utworów, w tym utwory solowe, muzykę kameralną, koncerty i jazz. Jej wybory obejmują kompozytorów takich jak Bach, Mozart, Beethoven, Robert Schumann, Czajkowski, Debussy, Gershwin i Philip Glass. Patrząc na tę historię z perspektywy współczesnego wykonawcy, uznaje zaniedbane kompozytorki i pianistki, w tym Fanny Mendelssohn, Marię Szymanowską, Clarę Schumann i Amy Beach.
