The Pallbearers Club

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Pallbearer's Club” autorstwa Paula Tremblay'a są zróżnicowane, niektórzy czytelnicy chwalą jej wyjątkową fabułę i głębię postaci, podczas gdy inni krytykują jej tempo i zagmatwane elementy. Książka opisywana jest jako psychologiczna i nieco niekonwencjonalna opowieść o wampirach, poruszająca tematy przyjaźni i egzystencjalnych refleksji. Wielu czytelników miało jednak trudności z zaangażowaniem się w bohaterów i styl narracji.

⬤ Unikalny i odmienny styl opowiadania historii.
⬤ Angażująca dynamika postaci, w szczególności relacja między Artem i Mercy.
⬤ Momenty prawdziwego napięcia i grozy.
⬤ Dobra dla fanów horroru psychologicznego i tych, którzy cenią sobie niejednoznaczną narrację.
⬤ Niektórym czytelnikom podobał się humor i elementy punk rocka.

⬤ Problemy z tempem; wiele osób uznało część książki za powolną lub meandrującą.
⬤ Podwójny głos narracji był mylący dla niektórych czytelników.
⬤ Postacie były często opisywane jako mało sympatyczne lub irytujące.
⬤ Wielu czytelników oczekiwało więcej elementów horroru i było rozczarowanych brakiem tradycyjnych strachów.
⬤ Niektóre sekcje wydawały się zbyt rozwlekłe lub niepotrzebne.

(na podstawie 133 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Paul Tremblay dostarcza kolejną oszałamiającą powieść grozy... The Pallbearers Club to powitalna szkatułka z dreszczykiem na ramieniu." - Washington Post

Inteligentnie napisany thriller psychologiczny autora bestsellerów The Cabin at the Endof the World i Survivor Song.

Co by było, gdyby najfajniejsza dziewczyna, jaką kiedykolwiek spotkałeś, postanowiła zostać twoją przyjaciółką?

Art Barbara był taki nie fajny. Był siedemnastoletnim licealnym samotnikiem w późnych latach 80-tych, który słuchał hair metalu, musiał nosić monstrualny pas na plecy w nocy z powodu swojej skoliozy i założył pozalekcyjny klub dla wolontariuszy niosących trumnę na pogrzebach, w których nie uczestniczyło zbyt wiele osób. Ale jego nowa przyjaciółka uważała, że Pallbearers Club jest fajny. I przyniosła ze sobą aparat Polaroid, by robić zdjęcia zwłokom.

Okej, ta część była trochę dziwna.

Podobnie jak jej obsesyjna wiedza na temat słynnego folkloru Nowej Anglii, który obejmował wykopywanie zmarłych. Były też inne dziwne rzeczy - przerażające rzeczy - które działy się, gdy była w pobliżu, zwykle w nocy. Ale była jego przyjaciółką, więc wszystko było w porządku, prawda?

Dziesiątki lat później Art próbuje nadać temu wszystkiemu sens, pisząc The Pallbearers Club: A Memoir. Ale w jakiś sposób ta przyjaciółka dostała w swoje ręce manuskrypt i, cóż, ma z nim pewne problemy. A teraz robi cięcia.

Płynnie zacierając granice między fikcją a pamięcią, nadprzyrodzonym i przyziemnym, The Pallbearers Club jest wciągającym, trzymającym w napięciu portretem niezwykłego i niepokojącego związku.