The Pall Bearers Club

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Pallbearer's Club” Paula Tremblay'a są bardzo zróżnicowane, co pokazuje, że grono czytelników jest podzielone. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają wyjątkową fabułę, psychologiczną głębię i emocjonalny rezonans, inni uważają, że tempo jest powolne, postacie nie do polubienia, a narracja zagmatwana lub frustrująca. Ogólnie rzecz biorąc, książka wywołuje różne reakcje, przy czym niektórzy czytelnicy zauważają, że jest to inne i przyjemne doświadczenie, podczas gdy inni uważają ją za rozczarowanie w porównaniu z poprzednimi dziełami Tremblaya.

Unikalne podejście do opowiadania historii z dwoma narratorami, głębią emocjonalną, wciągającymi zwrotami akcji, humorem i ciekawymi elementami muzycznymi. Niektórzy czytelnicy uznali ją za prowokującą do myślenia i docenili jej psychologiczne aspekty.

Momentami zagmatwana narracja, powolne tempo, mało sympatyczni bohaterowie i brak tradycyjnych elementów horroru. Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie lub frustrację fabułą i stylem pisania.

(na podstawie 133 opinii czytelników)

Zawartość książki:

„Paul Tremblay dostarcza kolejną oszałamiającą powieść grozy... The Pallbearers Club to powitalna szkatułka z dreszczykiem na ramieniu. „ - Washington Post

Sprytnie napisany thriller psychologiczny autora bestsellerów The Cabin at the End of the World i Survivor Song.

Co by było, gdyby najfajniejsza dziewczyna, jaką kiedykolwiek spotkałeś, postanowiła zostać twoją przyjaciółką?

Art Barbara nie był fajny. Był siedemnastoletnim samotnikiem w szkole średniej pod koniec lat 80-tych, który słuchał hair metalu, musiał nosić potworny pas na plecy w nocy z powodu skoliozy i założył pozalekcyjny klub dla wolontariuszy niosących trumnę na słabo uczęszczanych pogrzebach. Ale jego nowa przyjaciółka uważała, że Klub Pallbearers jest fajny. I zabrała ze sobą aparat Polaroid, by robić zdjęcia zwłokom.

Dobra, ta część była trochę dziwna.

Podobnie jak jej obsesyjna wiedza na temat słynnego folkloru Nowej Anglii, który obejmował wykopywanie zmarłych. Były też inne dziwne rzeczy - przerażające rzeczy - które działy się, gdy była w pobliżu, zwykle w nocy. Ale była jego przyjaciółką, więc wszystko było w porządku, prawda?

Kilkadziesiąt lat później Art próbuje nadać temu wszystkiemu sens, pisząc The Pallbearers Club: A Memoir. Ale w jakiś sposób ta przyjaciółka dostała w swoje ręce manuskrypt i, cóż, ma z nim pewne problemy. A teraz robi cięcia.

Płynnie zacierając granice między fikcją a pamięcią, nadprzyrodzonym i przyziemnym, The Pallbearers Club to wciągający, pełen napięcia portret niezwykłego i niepokojącego związku.