The Neutral: Kurs wykładowy w College de France (1977-1978)

Opinie czytelników

Książka przedstawia przemyślaną eksplorację tematów egzystencjalnych poprzez serię wykładów Rolanda Barthesa. Czytelnicy doceniają głębię analizy i wciągający styl pisania. Projekt i tłumaczenie są chwalone, chociaż istnieją pewne problemy z indeksem.

⬤ Wciągający i przemyślany tekst
⬤ głęboka eksploracja tematów egzystencjalnych
⬤ pięknie zaprojektowana i wydrukowana
⬤ doskonałe tłumaczenie
⬤ dokładne notatki.

Indeks zawiera wiele błędów, które mogą rozpraszać.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Neutral: Lecture Course at the College de France (1977-1978)

Zawartość książki:

"Definiuję Neutralne jako to, co przechytrza paradygmat, a raczej nazywam Neutralnym wszystko, co przechytrza paradygmat". Tymi słowami Roland Barthes opisuje koncepcję, która głęboko ukształtowała jego twórczość i była przedmiotem przełomowej serii wykładów wygłoszonych w 1978 roku w College de France, zaledwie dwa lata przed jego śmiercią. Te kreatywne i wciągające wykłady, opublikowane we Francji dopiero w 2002 roku i po raz pierwszy ukazujące się w języku angielskim, pogłębiają nasze zrozumienie intelektualnego szlaku Rolanda Barthesa i ujawniają jego charakterystyczny styl jako myśliciela i nauczyciela.

To, co neutralne ( le neutre ), jak opisuje to Barthes, wymyka się paradygmatycznym opozycjom binarnym, które strukturyzują i wytwarzają znaczenie w zachodniej myśli i dyskursie. Te binarności można znaleźć we wszystkich aspektach ludzkiego społeczeństwa, od języka, przez seksualność, po politykę. Dla Barthesa próba dekonstrukcji lub ucieczki od tych binarności ma głębokie implikacje etyczne, filozoficzne i językowe.

The Neutral składa się z wcześniej napisanych tekstów, z których wykładał Barthes i koncentruje się wokół 23 "postaci", zwanych także "cechami" lub "migotaniami", które są możliwymi ucieleśnieniami Neutralnego (sen, cisza, takt itp. ) Lub anty-Neutralnego (gniew, arogancja, konflikt itp. ). Jego wykłady czerpią z różnorodnych autorów i tradycji intelektualnych, w tym Lao-tzu, Tołstoja, niemieckiego mistycyzmu, filozofii klasycznej, Rousseau, Baudelaire'a, Waltera Benjamina i Johna Cage'a. Idiosynkratyczne podejście Barthesa do jego tematów nadaje wykładom zabawny, osobisty, a nawet radosny charakter, który wzmacnia jego bogate spostrzeżenia.

Oprócz refleksji nad różnymi dziełami literackimi i naukowymi, osobiste przekonania Barthesa i wydarzenia z jego życia ukształtowały przebieg i treść wykładów. Jak przyznaje Barthes, najbardziej znacząca była niedawna śmierć jego matki i idea żałoby, która ukształtowała kilka jego wykładów.