Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Maximum Security Book Club: Reading Literature in a Men's Prison” autorstwa Mikity Brottman otrzymuje mieszane recenzje od czytelników. Wielu docenia jej wyjątkowy wgląd w świat życia więziennego i transformacyjny potencjał literatury, podczas gdy inni krytykują wybór trudnych dzieł literackich przez autorkę i postrzegany egocentryzm. Perspektywy więźniów dodają głębi, ale niektórzy czytelnicy uważają, że książka nie ma emocjonalnego związku i wpływu, jakiego oczekiwali.
Zalety:⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na życie więzienne i sposób, w jaki literatura może rezonować z osadzonymi.
⬤ Zapewnia wgląd w interpretacje literatury przez osadzonych, ukazując ich różnorodne doświadczenia życiowe.
⬤ Pobudza do refleksji nad znaczeniem literatury w konfrontacji z problemami osobistymi i społecznymi.
⬤ Wciągająca narracja zachęcająca do refleksji nad rolą literatury w resocjalizacji.
Wady:⬤ Krytyka wyboru przez autora trudnej i mrocznej literatury, która zdaniem niektórych była nieodpowiednia dla odbiorców.
⬤ Postrzegany egocentryzm autora, prowadzący do braku więzi z osadzonymi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali pisarstwo za naiwne i pozbawione głębokich spostrzeżeń.
⬤ W kilku recenzjach wspomniano o braku różnorodności w wyborze książek, a wielu z nich uważało, że wybór nie ułatwiał znaczącego dialogu lub zaangażowania.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Maximum Security Book Club: Reading Literature in a Men's Prison
Zawartość książki:
Porywająca relacja z dwóch lat, które literaturoznawczyni Mikita Brottman spędziła czytając literaturę z przestępcami w męskim więzieniu o zaostrzonym rygorze pod Baltimore i czego się od nich nauczyła - Orange Is the New Black spotyka się z Czytając Lolitę w Teheranie.
Na urlopie naukowym od nauczania literatury na studiach licencjackich i chcąc kształcić inny rodzaj studentów, Mikita Brottman zakłada klub książki z grupą skazanych z zakładu karnego Jessup w Maryland. Przydziela im dziesięć mrocznych, wymagających klasyków - w tym "Jądro ciemności" Conrada, "Makbeta" Szekspira, "Doktora Jekylla i pana Hyde'a" Stevensona, "Czarnego kota" Poego i "Lolitę" Nabokova - książek, które nie wzdragają się przed przywoływaniem izolacji ludzkiej walki, bólu konfliktu i kosztów transgresji. Chociaż Brottman jest już zaznajomiony z tymi dziełami, skazańcy otwierają je na zupełnie nowe sposoby. Ich dyskusje mogą dotyczyć "tylko" literatury, ale dla więźniów stawką jest wszystko.
Stopniowo więźniowie otwierają się na temat swojego życia i rodzin, katastrofalnych wyborów, poczucia winy i straty. Brottman odkrywa również, że życie w więzieniu, choć monotonne, nigdy nie jest pozbawione incydentów. Członkowie klubu książki zmagają się z przydzieloną im lekturą w odosobnieniu.
W zamknięciu.
Pomiędzy zmianami w fabryce.
W szpitalu.
I w samym środku chaosu wybuchających telewizorów, nieustannej paplaniny i ciągłego walenia w metalowe drzwi.
Chociaż The Maximum Security Book Club nigdy nie traci z oczu kwestii moralnych poruszanych w wybranych lekturach, nie chce wycofać się z nieoczekiwanych spostrzeżeń oferowanych przez towarzystwo tych złożonych, trudnych mężczyzn. Jest to przekonująca, przemyślana analiza literatury - i życia więziennego - jakiej nigdy wcześniej nie czytałeś.
