The Marcus Garvey and Universal Negro Improvement Association Papers, tom IV: wrzesień 1921-wrzesień 1922, tom 4

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Marcus Garvey and Universal Negro Improvement Association Papers, Vol. IV: September 1921-September 1922 Volume 4

Zawartość książki:

Czwarty tom dokumentów Marcusa Garveya i Universal Negro Improvement Association wyznacza okres pogłębiającego się kryzysu w politycznych i ekonomicznych losach UNIA. Po wrześniu 1921 r.

liczba członków spadła, a morale w UNIA zaczęło słabnąć. U podstaw tego wszystkiego leżała jednak ostateczna porażka Black Star Line, która nastąpiła, gdy negocjacje z United States Chipping Board w sprawie zakupu długo proponowanego afrykańskiego statku załamały się w marcu 1922 roku. Ruch poniósł również poważną porażkę, gdy pierwszy plan kolonizacji Liberii został przerwany latem 1921 roku.

Na froncie politycznym afrykański program Garveya musiał konkurować z Drugim Kongresem Panafrykańskim W.

E. B.

Du Boisa. W tym okresie nastąpiły również poważne zmiany w strategii politycznej Garveya, a jego przemówienia odzwierciedlały chęć uspokojenia rządu USA, jednocześnie atakując swoich lewicowych krytyków za promowanie "równości społecznej". To wyparcie się radykalizmu przysporzyło mu kolejnych wrogów na lewicy.

Jeden z jego głównych czarnych krytyków, Cyril V. Briggs, przywódca Afrykańskiego Bractwa Krwi, nieświadomie dostarczył federalnym śledczym dowody, które doprowadziły do oskarżenia Garveya o oszustwa pocztowe w lutym 1922 roku. Jednak ścigając go, Departament Sprawiedliwości nie zdyskredytował Garveya w oczach jego zwolenników; raczej tymczasowo wzmocnił jego kontrolę nad ruchem, ponieważ pozory prześladowań zwiększyły lojalność członków UNIA.

Jednak później w 1922 roku Garvey stracił przychylność wielu swoich zwolenników, gdy ujawniono, że spotkał się potajemnie w Atlancie z pełniącym obowiązki Imperialnego Czarodzieja Ku Klux Klanu. To, co Garvey uważał za dyplomatyczny triumf, okazało się być przekleństwem dla większości czarnych.

Na Trzeciej Konwencji UNIA w 1922 roku Garvey odrzucił całą radę wykonawczą UNIA, wyrażając jednocześnie swój gniew z powodu "spisków" przeciwko niemu ze strony kierownictwa UNIA. Lojalność wobec Garveya stała się zatem kwestią pilniejszą niż kiedykolwiek wcześniej. Ale chociaż Garvey po raz kolejny był w stanie uciszyć swoich krytyków w UNIA, ceną za to miał być poważnie rozbity i zdemoralizowany ruch.

W tym samym czasie jego polityczni przeciwnicy spoza UNIA stale zdobywali przeciwko niemu przewagę.

Równie skrupulatnie udokumentowany jak trzy poprzednie tomy, tom IV stanowi pierwszy obszerny zapis wyłaniającej się filozofii społecznej Garveya, szczególnie w odniesieniu do jego koncepcji "czystości rasowej" i metafizyki kondycji ludzkiej. Jest to imponujący zapis ruchu Garveya.