The Inexplicables: Powieść ze stulecia zegara

Opinie czytelników

The Inexplicables, część serii Clockwork Century autorstwa Cherie Priest, eksploruje tematy odkupienia i rozwoju poprzez postać Rectora, ułomnego bohatera zmagającego się z uzależnieniem. Chociaż powieść oferuje bogatą scenerię i znajome postacie, odbiór jest mieszany, a niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej emocji i spójności wcześniejszych części. Mieszanka steampunku, elementów zombie i komentarza społecznego jest doceniana, ale może nie zaspokoić gustów wszystkich.

Bogate obrazy i budowanie świata w alternatywnym Seattle, dobrze rozwinięte postacie, wyjątkowa historia odkupienia i powiązania z poprzednimi książkami z serii. Oferuje mieszankę humoru i głębi, i przemawia do fanów steampunku i narracji opartej na postaciach.

Główny bohater, Rector, jest postrzegany jako mało sympatyczny i drażliwy, co może utrudniać czytelnikom początkowe zaangażowanie. Niektórzy stwierdzili, że tempo jest wolniejsze, a fabuła mniej wciągająca w porównaniu do wcześniejszych części serii. Kilku czytelników uważało, że jest to bardziej książka dla młodzieży, pozbawiona głębi i emocji oczekiwanych od tego gatunku.

(na podstawie 54 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Inexplicables: A Novel of the Clockwork Century

Zawartość książki:

Rektor Wreck 'em Sherman został osierocony jako niemowlę podczas zarazy w 1863 roku, ale to było wiele lat temu. Wreck dorósł i w dniu swoich osiemnastych urodzin zostanie wyrzucony z sierocińca.

Problemy Wrecka nie ograniczają się tylko do znalezienia domu. Po cichu łamie on kardynalną zasadę każdego dobrego dilera narkotyków i sięga po własne zapasy sprzedawanego przez siebie soku. Jest również pewien, że nawiedza go duch dzieciaka, którego kiedyś znał - Zeke'a Wilkesa, który prawie na pewno zmarł sześć miesięcy temu. Zeke miałby wszelkie powody, by dręczyć Wrecka, ponieważ to właśnie Wreck zaprowadził go do otoczonego murami miasta Seattle i to prawdopodobnie go zabiło. Może to tylko wyrzuty sumienia, ale Wreck nie może już tego znieść, więc wymyka się przez mur.

Odgrodzone murem pustkowia Seattle są tak złe, jak słyszał, pełne głodnych nieumarłych i całkowicie zadławione trującym, nieuchronnym żółtym gazem. No i jest jeszcze potwór. Rector jest pewien, że cokolwiek go zaatakowało, nie było człowiekiem - i nie było też zgnilizną. Zbyt długie ramiona. Dziwna postawa. Oczy dzikie i słabo świecące na złoto, znane miejscowym jako Niewytłumaczalne.

W trakcie tropienia tych stworzeń Rector natrafia na kolejne wtargnięcie przez mur - równie dziwaczne, ale całkowicie przypisywane ludzkiej chciwości. Wygląda na to, że niektórzy z zewnątrz zdecydowali, że w mieście można znaleźć złoto i są gotowi zrobić wszystko, aby zdobyć kawałek tortu, chyba że Rector i jego ekipa mają z tym coś wspólnego.