Skrzydła królestwa

Opinie czytelników

Wings to the Kingdom to kontynuacja powieści Four and Twenty Blackbirds, w której główna bohaterka Eden Moore odkrywa nadprzyrodzone tajemnice na polu bitwy Chickamauga z czasów wojny secesyjnej. Książka jest chwalona za wciągającą fabułę, rozwój postaci i bogatą atmosferę, płynnie łącząc południowy gotyk i spekulatywną fikcję. Chociaż jest to wciągająca lektura, urzeka zarówno fanów, jak i nowicjuszy swoją głębią i kreatywnością.

⬤ Silny rozwój postaci, zwłaszcza Eden Moore
⬤ wciągający i żywy styl pisania
⬤ dobrze skonstruowana fabuła, która łączy elementy historyczne z wątkami nadprzyrodzonymi
⬤ fascynujące poczucie miejsca
⬤ i inteligentne, ekscytujące, prawdziwie przerażające momenty bez polegania na gore.

⬤ Fabuła jest wolniejsza w porównaniu z pierwszą książką
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że mogłaby zyskać na większej złożoności lub wątkach pobocznych
⬤ motywacje głównego bohatera mogą czasami wydawać się mniej wpływowe, i są wzmianki o chęci dodatkowych części serii.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wings to the Kingdom

Zawartość książki:

Pola w Chickamauga w stanie Georgia - najstarszym amerykańskim narodowym parku wojskowym - pochłonęły 35 000 ofiar podczas wojny secesyjnej. Każdy dobry przewodnik powie ci, że teren jest nawiedzony. Pole bitwy ma nawet swojego własnego mieszkańca, zwanego Starymi Zielonymi Oczami ze względu na jego charakterystyczne świetliste spojrzenie. Od dawna mówi się, że Old Green Eyes nie zamierza wyrządzić krzywdy tym, którzy szanują park. Nie jest zagrożeniem, ale strażnikiem zmarłych. Podczas jego wędrówki zmarli mogą spać spokojnie, wiedząc, że ich odpoczynek nie zostanie zakłócony. Podczas gdy Old Green Eyes patroluje pole bitwy, nie ma się czego obawiać, ponieważ groby nie są okradane, a kości nie są ruszane.

Ale nagle inne zjawisko zaczyna zastanawiać i przerażać odwiedzających, powodując odwoływanie wycieczek i rezygnację strażników z pracy. Te nowe duchy nie są iluzjami wyrzeźbionymi z nisko unoszącej się mgły. Jeden po drugim, duchy o uroczystych twarzach w poszarpanych mundurach pokazują się i jeden po drugim wskazują zdeterminowaną ręką w dal. Dlaczego żołnierze znów maszerują i co się stało z ich niewidzącym opiekunem? Duchy potrzebują pośrednika, kogoś, kto przemówi do nich i w ich imieniu.

Eden Moore nie jest tym zainteresowana.

Ale duchy nie przyjmują odmowy za odpowiedź.