Ocena:
Książka oferuje pięknie napisaną i poruszającą eksplorację wychowania autora w surowej muzułmańskiej rodzinie w Birmingham w latach 80-tych. Poprzez wciągające opowiadanie historii, zapewnia głęboki wgląd w tożsamość, kulturę i dynamikę społeczności, jednocześnie podkreślając humorystycznego i odpornego ducha autora. Wielu czytelników uznało ją za pouczającą i powiązaną z ich własnymi doświadczeniami.
Zalety:Fascynująca narracja, pięknie napisana, wnikliwa na temat kontekstu kulturowego i historycznego, wciągająca historia, relatywne doświadczenia postaci, humorystyczne i wzruszające momenty, promuje zrozumienie rzeczywistości wielokulturowej i zachęca do refleksji nad tożsamością i społecznością.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali, że nie jest tak wciągająca, jak oczekiwano, i może nie spodobać się tym, którzy szukają bardziej tradycyjnego dzieła literackiego.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
The Go-Between: A Portrait of Growing Up Between Different Worlds
Opowieść o dojrzewaniu osadzona w Birmingham w latach 80. i 90. ubiegłego wieku, The Go-Between otwiera okno na zamkniętą społeczność imigrantów żyjącą w dzielnicy czerwonych latarni po złej stronie torów.
Dorosły świat widziany jest oczami Osmana jako dziecka: jego własna pobożna, patriarchalna społeczność Pasztunów, z podziałem na świat mężczyzn i kobiet, żyjąca ramię w ramię z równoległymi społecznościami imigrantów. Ortodoksi uczęszczają do meczetu znajdującego się w pobliżu prostytutek i alfonsów. Dzieci balansują między nauką w zachodnich szkołach a tradycjami kulturowymi.
Alternatywne męskości konkurują ze ścisłymi rolami płciowymi, a wymazywanie kobiet i przemoc oparta na honorze są popełniane, nawet jeśli dominują wzmacniające przyjaźnie kobiet. Historie opowiadane przez Osmana, niektóre fantastyczne i humorystyczne, inne melancholijne, a nawet wstrząsające, przenoszą nas z Birmingham dzieciństwa Osmana do brzegów rzeki Kabul i rzeki Indus, a ostatecznie do Londynu jego nastoletnich lat.
Osman wplata się w te światy, zmagając się z podwójnym ciężarem rasizmu i oczekiwań społeczności, gdy jest zmuszony zdać sobie sprawę, że nie jest już możliwe istnienie w przestrzeniach pomiędzy nimi.
