The Dress Diary: Sekrety z szafy wiktoriańskiej kobiety

Opinie czytelników

Książka oferuje pouczającą eksplorację XIX-wiecznych próbek tkanin i życia Anne Sykes, przeplatając historię mody z sieciami społecznościowymi. Czytelnicy doceniają dogłębność badań, fascynujące odkryte szczegóły i wyjątkową perspektywę wiktoriańskiego życia. Wielu z nich wyraża jednak rozczarowanie ograniczoną liczbą i jakością ilustracji, co prowadzi do pragnienia większej ilości treści wizualnych i lepszego układu.

⬤ Świetny i pouczający wgląd w XIX-wieczną modę i osobiste historie
⬤ doskonałe badania i styl narracji
⬤ fascynujące spojrzenie na związek między tekstyliami a historią społeczną
⬤ zapewnia unikalne okno na życie wiktoriańskich kobiet
⬤ dobrze udokumentowany proces badawczy
⬤ wciągająca opowieść.

⬤ Ograniczona liczba i niska jakość ilustracji
⬤ niektórzy czytelnicy uważają, że tekst jest suchy lub przypomina rozprawę doktorską
⬤ brak połączenia między tekstem a ilustracjami
⬤ frustracja związana ze zrozumieniem przez autora produkcji tekstyliów
⬤ pragnienie większej ilości kontekstu historycznego i ilustracji.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Dress Diary: Secrets from a Victorian Woman's Wardrobe

Zawartość książki:

*A NEW YORK TIMES BOOK REVIEW EDITOR'S CHOICE*

Odkrywczy i wyjątkowy portret wiktoriańskiego życia opowiedziany poprzez odkrycie tekstylnego notatnika pewnej kobiety.

W 1838 roku młoda kobieta otrzymała pamiętnik w dniu swojego ślubu. Zbierając skrawki tkanin z różnych ubrań - niektórych własnych, innych podarowanych przez rodzinę i przyjaciół - starannie opisała każdy z nich, tworząc unikalny zapis ich życia. Nazywała się Anne Sykes.

Prawie dwieście lat później pamiętnik wpadł w ręce Kate Strasdin, historyka mody i kustosza muzeum. Wykorzystując swoją wiedzę, Strasdin spędziła kolejne sześć lat na odkrywaniu tajemnic zawartych na stronach albumu i życia ludzi w nim zawartych. Jej odkrycia są niezwykłe. Kawałek po kawałku opisuje podróż Anne z młynów Lancashire do portu w Singapurze, a następnie śledzi jej powrót do Anglii w późniejszych latach. Fragmenty tkaniny stają się oknami na wiktoriańskie życie: piraci na Borneo, skomplikowana etykieta żałoby, trujące barwniki, Imperium Brytyjskie w pełnym rozkwicie, zamieszki związane z warunkami pracy i straszliwe ludzkie koszty brytyjskiego przemysłu bawełnianego. To pisarstwo życia, które celebruje zwykłych ludzi: nie wielkich z tradycyjnych historii pisanych, ale ukryte postacie, uczestników codziennego życia. Poprzez dowody w postaci kamizelek, sukni balowych i strojów żałobnych, Strasdin obnaża całe ludzkie doświadczenie w najbardziej intymnym z mediów: ubraniach, które decydujemy się nosić.